Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017

ΚΟΜΠΟΤΙ ΑΡΤΑΣ, 1941-49

ΚΟΜΠΟΤΙ ΑΡΤΑΣ,   1941-49.


    Το λήμμα αυτό αφορά την  πλέον σκοτεινή περίοδο στην μακραίωνη ιστορία του Κομποτίου.  Για πολλούς σφαγιασθέντες  δεν υπήρξαν μαρτυρίες συγγενών. Έχουν πεθάνει. Αλλά και πολλοί που ζουν δίστασαν  να μιλήσουν. Ένας φόβος…, κάποιες τύψεις, λες και ήταν οι ίδιοι θύτες.   Μην τους πούν ότι ανακινούν το μίσος!  Ότι είναι φασίστες! Ότι συμμετέχουν σε «γιορτές μίσους», που βέβαια μόνο η αριστερά δικαιούνται να κάνει σήμερα. Η πατριωτική παράταξη, δεν έχει  ούτε και σήμερα ακόμη το δικαίωμα να κλάψει για τους νεκρούς της. Παρότι νίκησε στον πόλεμο, τον έχασε στα χαρτιά! Στην προπαγάνδα. Στην διαστρέβλωση της ιστορίας. Στην επιθετικότητα της μεταπολιτευτικής αριστεράς, που αυτοθυματοποιήθηκε, προβάλλοντας κάποιο επινοημένο, ανύπαρκτο «ολοκαύτωμα» που υπέστη. Που έλεγξε μεταπολιτευτικά (1974) το βαθύ κράτος, δηλαδή
    Α) Τα Συνδικάτα του Δημοσίου τομέα.
   Β) Τα Συνδικάτα των ΜΜΕ (Στην ΕΣΗΕΑ το 90%   αποτελείται από μέλη του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ). 
    Γ) Τα Συνδικάτα των  καθηγητών στα ΑΕΙ  θεωρητικών σπουδών, αυτών δηλαδή που γράφουν την ιστορία και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, πάλι το 90% των διδασκόντων ανήκουν στην αριστερά. Και πάλι αυτοί προωθούν, ως εκλέκτορες, τα δικά τους παιδιά  στις πανεπιστημιακές θέσεις! 
   Δ) Το παρακράτος,  με όλες αυτές τις τρομοκρατικές ομάδες φονιάδων, που έκαναν εκατοντάδες βομβιστικές  επιθέσεις και απόπειρες δολοφονίας σε πολίτες, πολιτικούς, αστυνομικούς και οικονομικούς παράγοντες (120 άνθρωποι χτυπημένοι από τήν αριστερή τρομοκρατία, με πιο γνωστή την οργάνωση "17 Νοέμβρη", της οποίας, όταν ο  εκτελεστής Χριστόδουλος Ξηρός, τραυματίστηκε από την έκρηξη της ρουκέτας που έριξε στο σπίτι του Γερμανού πρέσβη, νοσηλεύτηκε μυστικά στο σπίτι γιατρού, Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ).
 Εκατόν είκοσι (120)  χτυπημένοι λοιπόν απο το 1974 έως σήμερα απο το αριστερό παρακράτος, περισσότεροι από 35 νεκροί και άγνωστο σε  τι κατάσταση βρίσκονται αρκετοί από τους τραυματισθέντες. Εισβολή του Ρουβίκωνα σε 80 Πρεσβείες ξένων κρατών. Εισβολή και καταστροφές σε πάνω από 250  ελληνικές Εταιρείες. Διακόσιοι σαράντα πέντε (245) αστυνομικοί καμμένοι  απο τις μολότωφ των παιδιών του ΣΥΡΙΖΑ! 
Ενώ έκαψαν όλα τα  "καπιταλιστικά"  πολυκαταστήματα, όπως Μινιόν, Κλαουδάτο, Κατράτζο, Λαμπρόπουλο, Δραγώνα, Ατενέ, Κόστα Μπόντα (ανέλαβε την ευθύνη για τα παραπάνω  με προκήρυξη η ¨Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης ΄80", παρακλάδι του "ΕΛΑ", κοινώς  ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ),  κινηματογράφους, θέατρα, τράπεζες (με νεκρούς όπως η Μαρφίν), εφοπλιστικές εταιρείες, εργοστάσια... για να περάσει το λιανεμπόριο και η οικονομία οριστικά σε (ξένα) χέρια.
***********                        
  Εμείς δεν  κάνουμε αναφορές μίσους. Απλά MNHMONEYOYME τα ονόματα  όσων αθώων σφαγιάστηκαν στο όνομα της πλέον απάνθρωπης ιδεολογίας της ιστορίας  (του σοσιαλισμού- εθνικού και διεθνιστικού), που εμφανίστηκε   και στην Ελλάδα κατά την κατοχή και μας κατατρέχει έως σήμερα, με την ευχή: ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΧΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ, ΝΑ ΜΗΝ ΣΗΚΩΣΕΙ ΟΠΛΟ ΚΑΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ.
*********
       
      Α) ΣΦΑΓΕΝΤΕΣ 1943-44  ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ)
(σ.σ. Στοιχεία για το Κομπότι, υπάρχουν σε όλα τα κεφάλαια της έρευνας αυτής  κι όχι μόνο στα τρία πρώτα. Τα οποία εμπλουτίζονται συνεχώς, με νέα στοιχεία). Επειδή οι επιζώντες μάρτυρες είναι πλέον ελάχιστοι και τα γεγονότα μακρυνά, όποιος  έχει αντίθετες  ή διαφορετικές πληροφορίες, μπορεί να τις δημοσιεύσει στο παρόν μπλόγκ ή στο mail: filistor41@gmail.com.

1) Αγροφύλακας Σωτηρίου  Βασίλειος. ΄Εμενε στην Λεύκα. Καλαθοποιός στο επάγγελμα, βιοπαλαιστής. Κατείχε τη θέση του Αγροφύλακα λόγω της έκτακτης κατάστασης  της κατοχής, όπου η τροφή ήταν λιγοστή και  υπήρχαν πολλές κλοπές  στα χωράφια. Τον πήραν παραμονή Χριστουγέννων του 1944 από το σπίτι του οι συγχωριανοί   ΕΛΑΣσίτες, Στάθης Γκούμας, Σπύρος Αγγελόπουλος-Μοραΐτης και  Νάσιο Μπιζέκης. Τον οδήγησαν  «για ανάκριση» προς τα Χώσιανα (Φωτεινό), όπου λίγο πιο πάνω από τον Πλατανιά τον έκοψαν φέτες με το κασάρι.  Για τον φόνο αυτό καταδικάστηκε μεταπολεμικά ο Σπύρος Αγγελόπουλος, αλλά  στην επανάληψη της δίκης  αθωώθηκε, λόγω του άλλοθι που παρουσίασε και στην θέση του  καταδικάστηκε ο Στάθης Γκούμας.  Είχε δύο κόρες. Την Κούλα, Δήμου Πίτσα και την Λούλα, Γεωρ. Αρχιμανδρίτη.


Βασίλειος Σωτηρίου

2)  Σπύρος Χαβέλας. Aδερφός της Φριγκομαρίας ή Φρίγκως Έμενε  στην Λεύκα. Λοχαγός του Ε.Σ. στον πόλεμο του ΄40. Υπηρετούσε στο στρατόπεδο της ΄Αρτας. Δεν είχε παιδιά. Είχε ψυχογιό τον Γιώργο Μαυρίκη και έμεναν στο ίδιο σπίτι (στήν παιδική χαρά της Λεύκας). Σφαγμένος με μαχαίρι τον Δεκέμβριο του 44, μετά από φρικτά βασανιστήρια, αφού του έβγαλαν  τα νύχια των χεριών και των ποδιών, τα δόντια,... και στο τέλος του έκοψαν το κεφάλι. Κατηγορήθηκαν οι αδερφοί Παπαρίζου για τον φόνο, αλλά δεν καταδικάστηκε κανένας (ανεπίσημα ειπώθηκε μια δικαιολογία από τους κομμουνιστές, για να αποσείσουν την ευθύνη της σφαγής για πολιτικούς λόγους, 'οτι τον έσφαξαν   επειδή αρνήθηκε την προξενιά  για μια ανηψιά των Παπαριζαίων. ΄Αγνωστο όμως ποιός του έκοψε το κεφάλι).

Κολιός Κολιούλης, Μαρία Χαβέλα (Φρίγκω) και ο σφαγισθείς αδερφός της, Σπύρος.


3) Τσιώνος Βαγγέλης, γιός του Νίκου. Έμενε στην Λεύκα. Είχε δυο παιδιά, 2 χρονών και 2 μηνών. Η τελευταία που τον είδε ζωντανό, ήταν η Όλγα Μαυρίκη  (Τσιώνου), φυλακισμένο στο Μενίδι, λιγο πρίν τα Χριστούγεννα του 44. Παρακάλεσε τους χωριανούς, επικεφαλής του ΕΑΜ –ΕΛΑΣ, Χρήστο Παπαρίζο και Νικο Πολύζο να του χαρίσουν τη ζωή. Εκείνοι της είπαν να μην ανησυχεί και πως  τον πηγαίνουν  στην Γέφυρα Τατάρνας για ανάκριση, ενώ  ο Βαγγέλης ήταν ήδη νεκρός. Στο Μενίδι τον οδήγησε σιδηροδέσμιο ο ΕΑΜμίτης Γιώργος Σακκέλιος (στήν διάλεκτο των χωρικών του Κομποτίου, όλοι  του ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΟΠΛΑ, ΕΠΟΝ... αποκαλούνταν Αμίτες ή σκέτο κομμουνιστές). Βρέθηκε θαμμένος στην ακροθαλασσιά, εκεί που βρίσκεται σήμερα  το λιμάνι, με νύχια και δόντια βγαλμένα με την πένσα και όλα τα πλευρά σπασμένα απ΄τα βασανιστήρια. Κρίθηκε ένοχος  επειδή  εντάχτηκε στον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα κι όχι στον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ! 
Το σπίτι που  βασανίστηκε, σώζεται έως σήμερα και  είναι το πέτρινο δίπλα στην ταβέρνα του Γεράσιμου.  Το Μενίδι τότε ήταν ακατοίκητο. Υπήρχαν μόνο τα  σπίτια των μελών της οικογένειας Θεοδώρου, Μηλιώνη και Γούλα (οι  δύο πρώτοι μόνοι αυτόχθονες του Μενιδίου και ο Γούλας από το Κομπότι), καθώς  και 4-5 στάβλοι  προβάτων κομποταίων βοσκών, που ξεχειμώνιαζαν εκεί, μιας και τα γειτονικά Βαρκούλια, γίνονταν βαρκά!  Το σπίτι αυτό τού Θεοδώρου, το είχε επιτάξει ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Κομποτίου  και το είχε μετατρέψει σε κολαστήριο βασανισμού και  σφαγής αθώων θυμάτων!

«ΤΟΥ ΜΑΤΣΙΑΣΑΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΝ ΧΕΛΩΝΑ», ανέφεραν οι, Βαγγέλης Θ. Βλαχοπάνος και ο  Λάμπρος Χαβέλας, που τους έφεραν στο χωριό για κηδεία, με την καρότσα του Λευτέρη Βαρέλη (Κλούρα). 


Το επιταγμένο σπίτι του Θεοδώρου στο Μενίδι (δίπλα στου Γεράσιμου).  Το κολαστήριο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Κομποτιου. Εδώ βασανίστηκαν  δεκάδες άνθρωποι "ως εχθροί του Λαού" και μαρτύρησε ο  Τσιώνος με τον Χαβέλα, που θάφτηκαν εκεί που έγινε κατόπιν το Λιμάνι (στην νότια άκρη του Μενιδίου).

4) Κολιός Καλομοίρης (Νίκος Μπουραντάς), έμενε στην Λεύκα, αδερφός του Μήτσου και νιόπαντρος με την Χριστίνα  την  Κασσιαβέτω (κατόπιν σύζυγο του Λάζου Τσοχαντάρη). Σφαγιασθείς κι αυτός τον Δεκέμβριο του 1944. Τον έκοψαν κομμάτια και έριξαν τις σάρκες του στα σκυλιά!
5) Κάκκος (Παπαφώτης) Ανάστασης.  Ο Κάκος Ανάστασης έμενε στην Λεύκα. Πούλαγε καραμέλες στα πανηγύρια και τις Κυριακές στην πλατεία του χωριού, για να συμπληρώσει το  πενιχρό εισόδημα από τα λιγοστά χωράφια του. Την κόρη του, Αναστασία, την είχε  νυμφευτεί ο αναφερόμενος  Βαγγέλης Τσιώνος, του Νίκου, άγρια σφαγείς από του κομμουνιστές.  Τον συνέλαβαν παραμονές Χριστουγέννων του 1944, με την κατηγορία ότι,  πολέμαγε τους Γερμανούς  στίς τάξεις του  στρατού του Ζέρβα! Μαζί με τον  γαμπρό του Βαγγέλη Τσιώνο.  Τον συνέλαβε ο χωριανός Βαγγέλης Κουτσιάκης, τον οδήγησε στην Περάνθη, όπου τον  έκοψαν φέτες με το μαχαίρι μετά από φρικτά βασανιστήρια. Λέγεται  (ανεπιβεβαίωτο), ότι στην εκτέλεσή του συμμετείχαν και οι κομμουνιστές  συμπέθεροι του, Ζαχαρακαίοι, από την Τούπσα (Η γυναίκα του Αναστάση, ήταν από τα Ζαχαρακαίικα). 
Αναστάσης Κάκος


6)  Θύμιος Χαβέλας. Αντάρτης του ΕΔΕΣ, εκτελέστηκε  στα τέλη του 1944  στην ορεινή Φιλιππιάδα, πυροβοληθείς από  ΕΛΑΣίτισσα, η οποία συνελήφθη  αργότερα από τον εθνικό στρατό.
7)  Βαγγέλης Χαβέλας. (πατέρας του Θύμιου). Τον οδήγησαν   τον Δεκεμβριο του '44  στο Μενίδι, στο γνωστό επιταγμένο  σπίτι του Θεοδώρου,  όπου του έβγαλαν δόντια και νύχια  με την πένσα, του έσπασαν όλα τα κόκαλα... ώσπου πέθανε, μετά από φρικτά βασανιστήρια… (έμεναν κοντά στην πλατεία, κάτω  από τον σημερινό Φούρνο του Βάνα).
«ΤΟΥ ΜΑΤΣΙΑΣΑΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΝ ΧΕΛΩΝΑ», ανέφεραν οι, Βαγγέλης Θ. Βλαχοπάνος και ο  Λάμπρος Χαβέλας, που τους έφεραν στο χωριό για κηδεία, με την καρότσα του Λευτέρη Βαρέλη (Κλούρα). 


8)  Οικονόμου Ευάγγελος. 26 ετών.  Από τον συνοικισμό Καζάρμα.  Τον  έσφαξαν μετά από φριχτά βασανιστήρια στις  29.04.1944. Λίγους μήνες αργότερα  20.08.1944, απεβίωσε και η έγκυος σύζυγός του Αγαθή, από την στενοχώρια και τις κακουχίες. Τρεις οι νεκροί εδώ. 
    
                              Οικονόμου Ευάγγελος


  9)  Λάμπρος Ζέρβας (αδερφός του  Τάκη). Έμενε κάτω στο ποτάμι, κοντά στα πλατανάκια. Δεκαοκτώ (18) χρονών παιδί. Τον έστειλαν (στο δεύτερο αντάρτικο ή συμμοριτοπόλεμο) μαζί με τον συνομήλικο του Βαγγέλη Ζαχαράκη (ράφτη στο επάγγελμα και παντοπώλη, που  έμενε δίπλα στις αποθήκες του Συνεταιρισμού στο Μαυρονέρι και πάνω από τον νερόμυλο του Μπακογιάννη), για αγγαρεία σε μονάδα του ΔΣΕ  στο Φωτεινό. Όταν έφτασαν ο επικεφαλής διέταξε να τους βάλουν φακές να φάνε. Όμως τα παιδιά αντέδρασαν, λέγοντας: Εσείς τρώτε αρνί κι εμείς φακές; Αυτός ήταν ο λόγος της εντολής να τα συλλάβουν. Τα παιδιά  φοβήθηκαν  κι έτρεξαν  στην κατηφόρα  προς τον λόγγο και από πίσω οι κομμουνιστές έβαλαν με τα μυδράλιο. Όταν ο Ζαχαράκης έφτασε στο ποτάμι, είδε ότι ο Λάμπρος δεν φαινόταν πουθενά. Και δεν ξαναφάνηκε. Μάλλον  έπεσε νεκρός μέσα στον λόγγο, ή τον συνέλαβαν και τον έσφαξαν.
  10) Τον Περικλή Κατσιμπόκη του Γιώργου, από τις Σελλάδες, τον συνέλαβαν κομποταίοι «Αμίτες» γιατί είχε περάσει  το ρέμα της Κατσαρέλως χωρίς άδεια από τον ΕΑΜ το 1944. Τον πήγαν πρός την Φλωριάδα για "ανάκριση", όπου όταν έσκυψε να πιει νερό σε μια πηγή στο ποτάμι,  τον χτύπησε στο κεφάλι με τον υποκόπανο του όπλου της η αντάρτισα Θεοδώρα Παπακώστα  και τον τραυμάτισε βαριά. (Ο Περικλής  δεν πέθανε τότε, μα   καιρό  μετά. Yπέστη δε  και   φριχτά βασανιστήρια).  
  11) Τον Γιώργο Τσαμπούλα, τυροκόμο στο επάγγελμα από την ΄Αρτα,  τον εκτέλεσαν τον Οκτώβριο του 1944 κάτω στα χωράφια (στόν Μπζιέκο). Ο Τσαμπούλας είχε έρθει από την ΄Αρτα, να βρεί τρόφιμα/γάλα  και είχε κατέβει στα χωράφια με τον Γιώργο Μπουραντά (αδερφό του Βλησσάρη, του Σπύρου, του Στάθη, του Λία...). Είχε έρθει στό Κομπότι χωρίς γραπτή άδεια από τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κι αυτό ήταν αρκετό να τον βαφτίσουν  κατάσκοπο, αντιδραστικό, φασίστα...και να τον πυροβολήσουν!
 12) Αναφορές έχουν γίνει και για άλλους  νεκρούς, μη προσκείμενους στο ΚΚΕ, όπως για τον Αριστείδη Μαγγόνα. Ο οποίος ήταν  φυματικός και τον είχαν απομονώσει σε κάποια καλύβα προς την Μεγάλη Πλάκα, όπου βρέθηκε ένα πρωί νεκρός/σκοτωμένος  και  απoδόθηκε  ο φόνος στους κομμουνιστές.


 * Δεκάδες άλλοι σώθηκαν  λόγω συγγένειας  με κάποιαν από τους κομμουνιστές χωριανούς ή  χάριν δωροδοκίας κομμουνιστών, που μεσολαβούσαν την τελευταία στιγμή,  αφού πρώτα  σύρθηκαν για ανάκριση και βασανίστηκαν φριχτά. Όπως ο  10χρονος Απόστολος Τατσιόπουλος με τον μεγαλύτερο αδερφό του Στάθη και  την ξαδέλφη του Ιουλία Σωτηρίου (έμεναν στην Λεύκα), που αφού  τους βασάνισαν, τους έδεσαν σε μια θημωνιά άχυρο να τους κάψουν, εάν ως το πρωί οι οικογένειές τους δεν μάζευαν το καλαμπόκι που απαιτούσε ο ΕΛΑΣ. Σώθηκαν χάρη στην μεσολάβηση του Στράτου Παπαρίζου (του πλέον πονόψυχου απο τα 3 αδέρφια, ο οποίος έσωσε από   την μανία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ πολύ κόσμο την περίοδο εκείνη). Καλαμπόκι, ζωντανά και τρόφιμα, που οι κομμουνιστές λεηλατούσαν μόνο απ΄ όσους δεν ήταν δικοί τους.
*Τον   Ευέλπιδα, πολεμιστή του ΄Επους του ΄40, Νίκο Βλαχοπάνο, (έμενε στην Λεύκα) τον συνέλαβαν, του έσκισαν τους μηρούς με το μαχαίρι, του γέμισαν το σκίσιμο με χοντρό αλάτι και έδεσαν τους μηρούς σφιχτά ώστε να μην βγαίνει το αλάτι…!!!
*Τον Σπύρο  Κολοβό ("Μπακόλα",  αδερφό του Μήτσου, έμενε πάνω από το σπίτι του Τσουπρά, μεταξύ Λευκας και πλατείας) τον έδεσαν ολόκληρο μέσα σε μια σάκενα και τον χτυπούσαν ανελέητα με τα κασάρια και τα τσεκούρια γελώντας εκστασιασμένοι. Σαν τα θηρία!  Τον έβγαλαν από μέσα, όταν νόμισαν πως είχε ξεψυχήσει. Φέτες οι σάρκες του...! Κι όμως, ως εκ θαύματος επανήλθε στην ζωή μετά από μήνες. Τους σαδιστές αυτούς, κανένας ποτέ δεν τους κατέδωσε, κανείς τους ποτέ δεν έδωσε λόγο στη δικαιοσύνη. Το έγκλημα του 19χρονου Κολοβού ήταν ότι, πήγε στα χωράφια χωρίς την γραπτή άδεια από τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ!!!             
           Αθήνα. Δεκεμβριανά 1944. Η επίθεση του ΕΑΜ.ΕΛΑΣ για την κατάληψη της εξουσίας.



*Μαζί με τον Κολοβό, έπιασαν και τον Ηλία Τριαντάφυλλο (γνωστό ως Κατσιάρη, μετοίκησε  στα Γιάννενα κι έμενε μεταξύ των  Λαδικέικων και Χρυσουλέικων) και τον κτύπησαν με 9 μαχαιριές.  Δεν ξεψύχησε όμως. Και για να κάνουν πιο διασκεδαστική την κατάσταση, έριξαν αλάτι στις πληγές του. Μετά την απελευθέρωση, το 1945, ο ίδιος  προσωπικά είχε επιτεθεί στον θεωρούμενο (απο τον ίδιο)  ως  θύτη του, τον  Χ. Παπαριζο.
*Τον Αθανάσιο Μπουραντά, (γνωστό ως Νάσιο Παπαθανάση, έμενε στην Λεύκα), του τσιγάριζαν τα δύο πόδια με καυτό λάδι για 2-3 ώρες, ώσπου η σάρκα αποχωρίστηκε από το κόκαλο...! Του έσκισαν τους μηρούς με το τσεκούρι και του έριξαν χοντρό αλάτι...  Κατηγορήθηκε για κλοπή κάποιων εργαλείων από κάποιο χωριό της Πρέβεζας. Ωστόσο δεν ήταν και δικός τους ιδεολογικά. 
*****
ΝΕΚΡΟΙ ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΥ.
 *Σε μάχες  του «εμφύλιου» ή συμμοριτοπόλεμου, ή  Α΄ και Β΄ φάσης τους κομμουνιστικής επανάστασης (όπως είναι και το πιο ορθό από επιστημονικής άποψης), σκοτώθηκαν από τους κομμουνιστές του ΔΣΕ, ως στρατιώτες  του εθνικού ελληνικού στρατού, οι:
1)Γιώργος Πίτσας του Αριστείδη. (΄Εμενε στην Λεύκα. Νεκρός απ΄ τους κομμουνιστές στην Βίγλα Φλώρινας στις 8/05/1947).
2)Κώστας Μπουραντάς (Μασούρας). μενε στην Λεύκα. Νεκρός απ τους κομμουνιστές στο Βίτσι το 1949).
3) Απόστολος Κολιούλης του Ευαγγέλου, (έμενε στην πλατεία. Στο Δημοτικό σχολείο. Αδερφός του Κίτσου και του Νίκου. Νεκρός  στις 1/10/1947 στο Μέτσοβο. Το ονομά του το πήρε  ο Τόλιας). 
4) Τραυματίστηκε βαρύτατα  το 1948 στον Γράμμο κι έβγαζε μέχρι την τελευταία του πνοή θραύσματα με ένα κουτάλι, από το σώμα του, ο Ευάγγελος Πίτσας (ξάδερφος του ανωτέρω νεκρού, που είχε το περίπτερο στην Λεύκα).

O Βαγγέλης Πίτσας τραυματίας. με αλλους Κομποταίους (μεγενθύντε την εικόνα)  1) Μπουραντάς Ευάγγελος του  Νικολάου ( Κολιού),  2) Κουτσιάκης Βασίλειος, 3) Πίτσας Ευάγγελος ( ο τραυματίας), 4)Μπουραντάς Χρήστος του Νικολάου, 5)Κουτσιάκης Ευάγγελος, 6); 7) Βλαχοπάνος Νίκος (ανθυπολοχαγός τότε/ στρατηγός), 8) Λεπενιώτης Ευάγγελος ( Βήρος). 



    *Για τα περισσότερα εγκλήματα τα οποία διέπραξαν  συγχωριανοί  από το  Κομπότι, δεν λογοδότησε στην δικαιοσύνη σχεδόν  κανείς. Με αποτέλεσμα να ξέρουμε ποιοι ήταν στην παρέα των δολοφόνων, αλλά να μην ξέρουμε ποιος έκοβε την καρωτίδα!  Πλήρωσαν μόνο κάποιοι αθώοι κατά γενική ομολογία αριστερών και δεξιών.  Όπως ο δικηγόρος Απόστολος Πολύζος (εξορίστηκε στην Βουδαπέστη της Ουγγαρίας). Φυλακή πήγαν μόνο  ο γνωστός κουρέας,  μπάρμπα ΄Αγγελος Τσιατσιάνης,  που τον πούλησαν οι "σύντροφοί" του, φορτώνοντάς του ακόμα και το προπατορικό αμάρτημα (συμμετείχε όμως στην ομάδα εκτελεστών  του ΕΛΑΣ στην μάχη της ΄Αρτας εναντίων αιχμάλωτων του ΕΔΕΣ και της αφρόκρεμας των αθώων πολιτών της Αρτας) κι ακόμα ένας, ο  15χρονος κομμουνιστής, ο Σπύρος Κικιώνης (συμμετείχε κι αυτός στις εκτελέσεις στην ΄Αρτα, με την ομάδα εθελοντών ανηλίκων " Σκουφάδες" απο το Πέτα και το Κομπότι). Αυτοί βαφτίστηκαναν  υπεύθυνοι για όλα τα εγκλήματα!!!

*Ενδιαφέρουσα είναι  και η ανθρωπογεωγραφία των  διώξεων και των σφαγών. Όλες  οι  κάτω γειτονιές, Λεύκα, Μαυρονέρι, Ποτάμι, Πλατεία Σκουφά και κάτω, ήταν τα θύματα σφαγών, βασανιστηρίων και κατασχέσεων τροφών και ζώων.  Συμπωματικά οι γειτονιές αυτές κατοικούνταν  στην πλειονότητα από αυτόχθονες οικογένειες. Ενώ οι Αμίτες και θύτες, στην μεγάλη τους πλειονότητα ήταν κάτοικοι  που ήρθαν στο Κομπότι  μετά το 1.900, από τα ορεινά του Βάλτου, έως τα ορεινά ων Τρικάλων.


* Η συμφιλίωση των Κομποταίων υπήρξε δύσκολη, μετά τον εμφύλιο. Το 1952, συγκροτήθηκε επιτροπή, υπό τον Μητροπολίτη, τον Νομάρχη Νικόλαο Σκυλακάκη, τον (Κύπριο στρατηγό) Γεώργιο Γρίβα Διγενή, τον  Νίκο Τσιώνο, πατέρα του σφαγέντα Βαγγέλη Τσιώνου (δεξιά του Νομάρχη, που φοράει πένθος,  με την παραδοσιακή φορεσιά) και  της  αντίπαλης παράταξης, τον Σπύρο Μπακογιάννη, (αριστερά όπως βλέπουμε, δίπλα από τον Στρατηγό Γρίβα Διγενή). Η φωτό είναι μπροστά στο άγαλμα του Νικ. Σκουφά στην πλατεία. Έγινε τότε ο πρώτος γάμος μεταξύ δεξιάς και αριστερής οικογένειας, με την κόρη του Ν. Τσιώνου, να παντρεύεται τον αστυνόμο του ΕΛΑΣ (ΟΠΛΑ)  Χρήστο Χαρακάξα (Παπακώστα, που έχει το καφενείο στον  Δρόμο, σήμερα καφενείο Μπελή).





   ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ ΚΑΚΚΟ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΩΝ ΜΑΣ (Το έγραψε ο γιος του Φώτης Κάκκος+)

Μέγα κακό που κάνανε
αυτοί οι άμίτες (ΕΑΜίτες)
σκοτώσανε τόσες ψυχές
και μικροφαμελίτες
***

Για σηκωθείτε ρε παιδιά
ανεβείτε ψηλά στην ράχη
να δείτε αυτόν τον σκοτωμό
που ΄γινε στην Περάνθη
***

Δεν ήταν σκοτωμός αυτός
ήταν  βασανισμένοι,
τόσα βασανιστήρια
ουτ΄ ο Θανάσης Διάκος
***

Πήραν τον Νίκο Μπουραντά
τον βάλαν στα κοτρώνια
άλλοι του σπάν τα δάχτυλα
άλλοι του σπάν τα δόντια
***

Εφρίαξε το σώμα μου
σπαρτάρισε η καρδιά μου
λυγίσανε τα γόνατα
και τότε πέφτω χάμω
***

Τότ΄ έρχονται σ΄ εμέ
δυό άγρια θηρία
και με χτυπάνε στην καρδιά
και μένω εν αφασία
***

Τότε έγινα φάντασμα
έγινα νυχτοπούλι,
να περπατώ  μες στα κλαδιά
να τρέχω στον αγέρα
να βλέπω τα παιδάκια μου,
πούνε χωρίς πατέρα
***

Εψές προψές επέρασα
στην άκρη απ΄το χωριό μου
και βλέπω  δυο να συζητούν
κρυφά να κουβεντιάζουν
***

Να λένε για το σκοτωμό
πέρα στο Μακρυνόρο
και άκουσα να λεν΄ εκεί
για τον Βαγγέλη Τσιώνο
***

Κλαίγοντας φεύγω από εκεί
πηγαίνω πάρα πέρα
κι άλλος ακούω να μιλάν΄
για τον Βαγγέλη Χαβέλα
***

 Κλαίγοντας κι αλαλάζοντας
φεύγω για .... ιλη (δεν φαίνεται καθαρά)
κι άλλους ακούω να μιλούν
για τον Σωτηρίου Βασίλη
***

Δεν πέρασαν  ημέρες τρεις
κι έρχεται μια Δευτέρα
κι ακούω για τον λεβέντη μας
τον Σπύρο τον Χαβέλα.
****************************

 ΣΕΛΛΑΔΕΣ:  Όπως αναγράφονται στο μνημείο πεσόντων στον περίβολο του Ι. Ναού Παναγίας, χωρίς όμως να αναφέρεται ποιοι τους έσφαξαν (στα πλαίσια της μονομερούς  «μη ανακίνησης μίσους»), εσφάγησαν από τους κομμουνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ:
 1944-49: 
 1) Καλαμπόκης Γ. του Η.
 2) Καλαμπόκης Κ.του Η. 
3) Μπαγιώργος Χ. του Ε. 
4) Τσουπράς Κ. του Β. (αναλυτικότερα πιο κάτω) [1]

Επικεφαλής των κομμουνιστών στο Κομπότι ήταν:


1) Οι Πολυζαίοι (Νίκος και Βαγγέλης κυρίως)
2) Ο αδελφοί Παπαρίζου 
3) Οι Κοκκιναίοι, (Μαντελαίοι, κυρίως ο Νικολάκης), 
4) Οι αδερφοί Παπανδρέου, Απόστολος και Γεώργιος (έμεναν  μεταξύ Τσατσανέικων και Τριαντέικων μεταξύ Πλατείας και Λεύκας.  Σήμερα δεν μένουν πλέον στο Κομπότι. Χαβελαίοι, γηγενείς Κομποταίοι. Εγγονή του Παπανδρέου, εργάζεται σήμερα στο Γραφείο του Γ.Γ. του ΚΚΕ). 
5) Ιδρυτής και αρχηγός της ΕΠΟΝ ήταν ο Στέλιος Κολιούλης του Σπύρου. Τον διαδέχτηκε ο Γρηγόρης Μπουραντάς, μεταπολεμικός κουρέας στην Λεύκα, γιός της Κωσταντούλας και του Ιωαννη.  Γνωστός  απο  την συχνή αναβασή του του στο καμπαναριό της Πλατείας, απ΄όπου καλούσε, με τω "χωνί" τους χωριανούς να προσέλθουν στην πλατεία, όποτε έρχονταν κάποιο σημαίνον πρόσωπο απο το ΚΚΕ, το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ την ΕΠΟΝ ή.... να τους  μιλήσει. 

ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΕΣ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΕΣ:  
Κατά την κατοχή και τον εμφύλιο, δεν δολοφονήθηκε κανένας κομμουνιστής  αντάρτης ή η οικογένειά του, από Κομποταίους 
αντιπάλου φρονήματος.
Ο καπετάν Καραμπίνας

Οι  δύο  υπεύθυνοι για την δημιουργία του νέου συμμοριτοπολέμου στο Κομπότι Σελλάδες και πέριξ, Λάμπρος  Μπακογιάννης (δάσκαλος) και ο Βάγιας Χαριλόης (Δάσκαλος επίσηςκατάγονταν απο το Δημαριό, έμενε και στο Κομπότι εκείνη την εποχή), συνελήφθησαν αιφνιδιαστικά στο Κλειδί. Οδηγήθηκαν στα Γιάννενα όπου το στρατοδικείο τους καταδίκασε σε θάνατο. (Ο Χαριλόης  είχε το ταμείο  με τις λίρες  για την ανταρσία. ΄Οταν συνελήφθη, το ταμείο πέρασε άδηλα στα χέρια του κουνιάδου του,  Χρήστου Νάκου, ο οποίος  αγόρασε κατόπιν το σπίτι του βιομήχανου Τσακωμένου, στον Καπετάνιο (που είχε το  εργοστάσιο στην Κόπρενα). Στο σπίτι του Χρήστου Νάκου λειτούργησε και το πρώτο νηπιαγωγείο του Κομποτίου. 
Ο Λάμπρος Μπακογιάννης είχε έναν αδερφό, τον Γρηγόρη, που ήταν Δασικός στα όρη του Βάλτου (πάνω απ΄το Κομπότι). Ο Γρηγόρης είχε βοηθήσει πριν χρόνια τον  Ναπολέοντα Ζέρβα, όταν  σε μια  αντιπαράθεση στο  δημοκρατικό στρατόπεδο, ο οπλαρχηγός Καραμπίνας ήρθε σε σκληρή αντιπαράθεση με τον Ζέρβα.

Ο Μπακογιάννης πήγε στην Αθήνα, και συνάντησε τον Ναπολέοντα Ζέρβα, υπουργό Εσωτερικών τότε. Κι εκείνος έδωσε χάρη στον γιό του,  Λάμπρο Μπακογιάννη. Τελικά εκτελέστηκε μόνο ο Χαριλόης (στο στρατόπεδο του Αβγό, έξω από τα Γιάννενα στις αρχές του 1948)!

 Ο Βαγιας Χαριλόης 

(Αδιευκρίνιστη παραμένει  η δράση του Μήτσιου Βάρδια, που είχε έρθει με τον  Μπακογιάννη απο το Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας για τον σκοπό αυτό). Οι Κομμουνιστές συμμορίτες λένε πως σκοτώθηκε σε  μάχη στην Χώσεψη (Μελάτες Αρτας) και πετάχτηκε/τάφηκε σε ομαδικό τάφο στο Μοναστήρι των Μελάτών το 1947.  Μαρτυρίες Κομποταίων λένε για ταφή στο χωριό).  

*****ΓΕΝΙΚΑ. Καταδικάστηκαν σε ολη την Ελλάδα  απο τα δικαστήρια, 5.327 συμμορίτες  κομμουνιστές  (κυρίως οι σφαγείς της ΟΠΛΑ) και εκτελέστηκαν εξ αυτών  ΜΟΛΙΣ  οι 3033.  Ενώ   σε φυλάκιση καταδικάστηκαν  16.738, εκ των οποίων οι 13.000 φυλακίστηκαν στην Μακρόνησο.

Β) ΤΟ ΚΟΜΠΟΤΙ (και οι Σελλάδες) ΗΤΑΝ ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ χωριό  από το 1941-1945.   Πάρα πολλοί Κομποταίοι, άντρες και γυναίκες, ήταν  στις τάξεις του ΕΑΜ ΕΛΑΣ.  Η Γιαννούλα Καρανίκα (Χαβέλα- αδερφή του ταξιτζή, Σπύρου Καραμέτα), ήταν επικεφαλής των Γυναικών   του ΕΛΑΣ. Η Ταρσίτσα Παπαχρήστου ήταν η ανακρίτρια, που ανέκρινε τις μη προσκείμενες στο ΚΚΕ  Κομποταίες…Ο Μήτσιος Βάρδιας (δάσκαλος) ήταν το πρωτοπαλήκαρο, ο "νταής". Υπεύθυνος ασφαλείας του χωριού. Ο σκοπευτής που χτύπαγε πουλί πετούμενο, απ΄την πλατεία στην Μεγάλη Πλάκα. Είχε μια γεννητική δυσμορφία (ευμεγέθη κόκκυγα δηλ. ουρά τριχωτή. Όταν πέθανε, οι γυναίκες που τον έντυσαν, έτρεχαν για εξορκισμούς...!) και αυτό το κόμπλεξ τον έκανε απάνθρωπο. Ο Γιάννης Μπαλταγιάννης (Σβούρνας) ήταν ο Τελώνης (συνοριοφύλακας) προς την Άρτα (του Ζέρβα). Δεν μπορούσε να πάει κανείς στην ΄Αρτα, ούτε στον Γιατρό χωρίς την έγκρισή του (εκτός άν λάδωνε). Αν δε ψώνιζε κάτι στην Άρτα, πλήρωνε στον Σβούρνα   διόδια και τελωνείο........Το χωριό ζούσε σκληρές  μέρες. Στην πλατεία  Καπετάνιου έφτιαξαν πυραμίδες με  κομμένα κεφάλια «αντιδραστικών», μεταξύ των όποίων ήταν και δυο κεφάλια μικρών κοριτσιών, που είχαν φέρει, μέσα σε κάτι σακιά, από κάποιο ορεινό χωριό  του Βάλτου ή του Καρπενησίου και  όταν  ήρθε ο Βελουχιώτης, είχαν συγκεντρώσει όλο το χωριό να τα δει!!!

ΣΤΗΝ ΤΡΥΠΑ ΤΗΣ ΤΑΤΑΡΝΑΣ,  ο ίδιος ο ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ    έριξε μέσα πάνω από 3.000 άτομα το 1944. Ακόμα και σήμερα, όταν πέφτει η στάθμη της λίμνης των  Κρεμαστών, βγαίνουν ανθρώπινα οστά από την παρακείμενη "τρύπα", Χάσμα.  Το χωριό  Χαλκιόπουλοι,  κεντρικό χωριό του ορεινού Βάλτου και γειτονικό στο Κομπότι, ήταν το κέντρο που συγκέντρωναν "αιχμαλώτους",  ανθρώπους οικογενειάρχες, ή οικογένειες ολόκληρες, όσων δεν ήταν οπαδοί του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ,  από όλη την περιοχή και στην συνέχεια τους έδεναν  με σύρμα ανά δυάδες ή τριάδες και τους έριχναν ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ, (κάποιους, λιγότερους, τους έσφαζαν  ή  συνέθλιβαν τα κεφάλια πριν τους  ρίξουν στο χάσμα).

To φοβερό βάραθρο της Τατάρνας, 100 μ. βάθος, που κατάπιε πάνω απο 3.000 αθώους ΄Ελληνες, απο το χέρι του Βελουχιώτη!

*****
 ΣΤΗΝ ΣΦΑΓΗ  επίσης  της γειτονικής ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ, που την παρουσιάζουν κι αυτή ως απελευθέρωση της πόλης από τους Γερμανούς και τους "συνεργάτες" (εδώ συνεργάτης βαπτίστηκε ο Στυλιανός Χούτας,  ο  οπλαρχηγός του Ζέρβα που τσάκισε τους Γερμανούς και τους Ιταλούς στην μάχη του Κατσούλη- Μακρυνόρους,  (την ιταλική μεραρχία "Μπρενέρο" και τμήμα της επίλεκτης  γερμανικής "Εντελβάις" , που ευθύνεται για τις μαζικές σφαγές των  Ελλήνων) έχουμε και ξεκοίλιασμα εγκύου, συζύγου χωροφύλακα}.
Οι 600 ΕΛΑΣίτες σκότωσαν εκεί 13 χωροφύλακες ένα ιερέα  και πήραν ομήρους 18 άτομα. Συνολικά κατακρεούργησαν πάνω από 100 άτομα. Της εγκύου  συζύγου του χωροφύλακα Μακρυμανωλάκη,  της έσκισαν την κοιλιά ενώ ήταν ακόμα ζωντανή,  κάρφωσαν το έμβρυο σε ένα κοντάρι και το περιφέρανε στους δρόμους της πόλης. 
"Η σύζυγος Μακρυμανωλάκη, φονευθέντος του συζύγου της, έλαβε το όπλον του και εξηκολούθησε τον αγώνα της καίτοι διάτρυτο[ς] εξ σφαιρών, εν τέλει δε υπέκυψεν, εξαντληθέντων των φυσιγγίων, συρθείσα δε υπό των ανάνδρων ανταρτών προ του τιμίου πτώματος του Ανθ/στού Γκότση Δημητρίου και αφού διά τομής της κοιλίας εξήχθη έμβρυόν τι όπερ εκυοφόρη, ετέθη επί του πτώματος του Ανθ/στού αφού πρώτον εισήγαγον οι κτηνώδεις τούτοι απάνθρωποι το πέος του μικρού επί των γεννητικών οργάνων της ηρωίδος. Αι χείρες και η γλώσσα του ως άνω Ανθ/στού απεκόπησαν. Οι οδόντες του εξήχθησαν και απερίφθησαν μακράν. Οι χωροφύλακες κατατεμαχίσθησαν νεκροί και παν μέσον βαρβαρότητος και ανανδρίας εφηρμόσθη επί των ιερών πτωμάτων των ως άνω οργάνων μας."

ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Γραφείον Δημοσίας Ασφαλείας
Εν Αθήναις 6 Αυγούστου 1944
Αριθ. Πρωτ. 48/202/1γ΄

Ο ανθυπασπιστής Γκότσης Δημήτριος είχε έρθει σε επαφή με τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ  και συμφώνησαν ότι η αστυνομία δεν θα ανακατευτεί. Οι Γερμανοί από την πλευρά τους είχαν προτείνει στον Ανθυπασπιστή προστασία, αλλά αυτός αρνήθηκε για να μην θεωρηθεί συνεργάτης. Ωστόσο, όταν ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ μπήκε στην πόλη, στράφηκε άμεσα στο κτήριο της Χωροφυλακής (είπαν ότι δέχτηκαν πυροβολισμούς από κει, αλλά αυτή  ήταν η συνήθης δικαιολογία των κομμουνιστών για να σφάζουν τους χωροφύλακες).  Κατόπιν στράφηκε στα σπίτια της πόλης  αναζητώντας «συνεργάτες" των  Γερμανών, μεταξύ των αντιστασιακών του ΕΔΕΣ (Ζέρβα), επικεφαλής των οποίων ήταν ο Αμφιλοχιώτης  γιατρός Στυλιανός Χούτας, ο άνθρωπος που έδωσε 10 νικηφόρες μάχες κατά των Γερμανών και μάλιστα στο Μακρυνόρος (στου Κατσιούλη) καθήλωσε ολόκληρη ιταλική και γερμανική μεραρχία. Έκαψαν ζωντανούς, τον γιατρό Σπύρο Τσιρογιάννη με την μητέρα του  επειδή ήταν μέλος  της εθνικής αντίστασης  ΕΔΕΣ και τον  Δημήτριο  Φλώρο, που είχε γιο κι αδέρφια στον ΕΔΕΣ, έκοψαν σε φέτες με το μαχαίρι  συγγενείς τους,  τον Θοδωρο Γκενεράλη, τον Γιώργο Τσικνιά και ολους τους συγγενεις τους.... ενώ έσφαξαν, ξεκοίλιασαν και κατακρεούργησαν συνολικά πάνω από 100 αθώους πολίτες. (Αν διαβάσετε την εκδοχή του ΚΚΕ, θα διαπιστώσετε ότι δεν υπάρχει ίχνος  ταυτόσημο με την επίσημη ιστορία της σφαγής. Μιλάει για 5-6 νεκρούς πολίτες κι αυτούς κατά λάθος από διασταυρούμενα πυρά. Κι ότι σκότωσαν 270 ή 120, ή 90 Γερμανούς, την στιγμή που στην κωμόπολη υπήρχαν μόνο  35 Γερμανοί και 13 Ιταλοί στρατιώτες!!!).  Η ομάδα του Χούτα είχε υπό την δικαιοδοσία της τον Βάλτο και το Κομπότι (το οποίο φυσικά ήταν ΕΑΜοκρατούμενο) ως την Φιλιππιάδα.

*****

Για να επισκεφτεί κάποιος τον αδερφό του η την μάνα του στις Σελλάδες, έπρεπε να έχει γραπτή άδεια από τα όργανα του   ΚΚΕ.  Η άδεια δίνονταν από επιτροπή, με επικεφαλής  τον γενικό «εισαγγελέα», ή "Λαϊκό Επίτροπο" στην  κομμουνιστική ορολογία, Γιάννη ΜαυρίκηΚαι στο χωράφι  σου ακόμ α δεν μπορούσες να πας χωρίς αυτή την γραπτή άδεια. Η τρομοκρατία  έμοιαζε  με εκείνη της Γαλλικής Επανάστασης,   του Ροβεσπιέρου και της Γκιλοτίνας. Οι Κομποταίοι άμαχοι καταφεύγανε συχνά στον κάμπο, πέρα από τον Άραχθο, που υπήρχε προστασία από τις δυνάμεις του Ζέρβα, όταν κατέβαιναν στο χωριό οι αντάρτες του ΕΛΑΣ. Και στα ορεινά, προς Πλατανιά και Γάβρογο, όταν έρχονταν οι Γερμανοί.
Τον Οκτώβριο του 1944   οι ΕΑΜιτες έκαναν ξαφνική νυχτερινή  επίθεση στο φυλάκιο του  ΕΔΕΣ στην Αγία Θεοδώρα στις  Συκιές (από εκεί και πέρα, ο υπόλοιπος νομός Άρτας ήταν υπό τον έλεγχο του ΕΔΕΣ)  και  μετά από μάχη συνέλαβαν  καμιά 30ριά  ΕΔΕΣσίτες και τους μετέφεραν στο Κομπότι για εκτέλεση.  Τους ξεγύμνωσαν εντελώς  και τους έβαλαν γυμνούς μέσα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου μαζί με κάποιους Κομποταίους «αντιδραστικούς», γνωστούς ή σχετιζόμενους με τους  συλληφθέντες και  αποφάσισαν την εκτέλεση τους.   Το βράδυ πριν την εκτέλεση,  πέρασε "όλο" το χωριό  με σειρά  (κατ΄ εντολή των κομμουνιστών, δηλαδή με τη βία του Αμίτη Λάμπρου Τσιατσιάνη, που μάζευε τον κόσμο) και τους έφτυσε στο πρόσωπο για ατίμωση.  Εκτέλεση, η οποία απεφεύχθη (τουλάχιστον   εκεί, στην εκκλησιά, διότι δεν ξέρουμε τι έγινε μετά για αρκετούς εξ αυτών) κατόπιν έντονης παρέμβασης του  Δασκάλου του χωριού   Νάκου Μάλιου, ήρωα του Αλβανικού Μετώπου (ήταν έφεδρος αξιωματικός και η συγκεκριμένη πληροφορία για την παρέμβαση, προέρχεται και από τον ίδιο), που ήταν γαμπρός των Πολυζαίων και σεβάσμιο πρόσωπο,.  Παρενέβη πρός  τον  οδοντίατρο Βαγγέλη Πολύζο (που έμενε στην Άρτα) και στον Νίκο Πολύζο, που ήταν εκ των επικεφαλής των ΕΑΜιτων στο  Κομπότι. Λεγεται πώς  ο Νίκος Πολύζος ήταν υπέρ της εκτέλεσης, είχε μάλιστα φτιάξει και κατάσταση προγραφών με 100 Κομποταίους,  εχθρών του "Κομουνιστικού Προλεταριάτου", προς εκτέλεση (που γλίτωσαν χάρις στον Νάκο Μάλιο). (Η λίστα αυτή είναι θεωρητική, αναφέρθηκε απο μάρτυρες προφορικά,   δεν υπάρχει σε έγγραφο όμως, οπότε, πιθανόν να οφείλεται και σε κατηγορίες  αντιπάλων του Πολύζου). Στην ουσία κανείς δεν γνωρίζει «τι παίχτηκε» με τους έγκλειστους από τις Συκιές. Ποια ήταν η συμφωνία και τα ανταλλάγματα για την απελευθέρωση των κρατουμένων,  διότι υπό τις τότε συνθήκες, ήταν αδύνατο να συμβεί. Σφάζονταν χωριανοί και συγγενείς από χωριανούς  και συγγενείς μέλη του ΕΛΑΣ, θα γλίτωναν οι  Συκιώτες και οι Νεοχωρίτες αντάρτες του ΕΔΕΣ;;; Πάντως οι ΕΔΕΣσίτες υπέγραψαν δήλωση "μετανοίας" τότε  και  μη ανάμιξής τους εκ νέου στον ΕΔΕΣ!
Αυτοί που μιλάνε  σήμερα για πατριωτισμό και για εθνική αντίσταση. Ιδού τι έλεγαν τότε, πριν διαστρεβλωθεί παντελώς η ιστορία, μετά το 1982!(από το αρχείο του Ιωάννη Σκουρλέτου).


Στήν επίθεση του 1944 στην Αγία Θεοδώρα στις Συκιές, τραυματίστηκε ο Αμίτης Θόδωρος Μάμος (ξυλουργός- κατοικούσε απέναντι από το  Δημοτικό σχολείο, νυν φούρνος Καλαμπόκη). Βρήκαν τότε τον βιοπαλαιστή Χρήστο Μπουραντά (με το παρατσούκλι "Γομάρα", πατέρα του Αντώνη, του Σπύρου, του Μπάκια
...) και του φόρτωσαν τον τραυματία Μάμο στήν πλάτη να τον φέρει στο Κομπότι. Σαδισμός και μίσος. Διασκέδαζαν. Είχαν άλογα και γομάρια, μα τον τραυματία τον φόρτωσαν στην πλάτη του κακομοίρη, που δεν ήταν "δικός" τους. Ο Μπάρμπα Χρήστος τον πέρασε  μέσα από τα ποτάμια και τον έφερε στο χωριό. Από τότε του κόλησαν το παρατσούκλι "Γομάρας" !

Γ) ΣΦΑΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ
Σφαγές δεν έκαναν μόνο οι Κομμουνιστές. Όταν ήρθαν οι Γερμανοί κι έκαψαν το χωριό (Κομπότο-Σέλλαδο), στις 16 Σεπτ. του 43, σκότωσαν  καίγοντας  ζωντανούς μέσα στο σπίτι τους,  την οικογένεια του Φάνη Μπαλταγιάνη του Αντωνίου (αναφέρεται ο Φάνης ως επιβιώσας), που δεν πρόλαβε να διαφύγει. Οκτώ άτομα, γονείς και 6 αδέρφια, ενώ γλύτωσαν δυο από τα παιδιά. 
Πρώτα σκότωσαν τον Ηλία  Μπαλταγιάννη.  Τον τουφέκισαν. Και δυο μέρες μετά   οι Γερμανοί έκαψαν ακόμα  7 μέλη της οικογένειας του. Την Θεοδώρα (γιαγιά) την Ευαγγέλια (Τατσιοπούλου, μητέρα) και τα αδέρφια:  Φερενίκη, Πέτρο, Βασιλική, Θεοδοσία και Ελένη. Τους έκλεισαν στο σπίτι τους και τους έκαψαν ζωντανούς με τα φλογοβόλα.
Οι Γερμανοί εκτέλεσαν το 1943 και την  δεύτερη σύζυγο του Νικόλαου Φράκου Βιργινία και την κόρη Ελευθερία. ΄Εμεναν πάνω πρός την Ευαγγελίστρια, στο περίβολο της οποίας οι Γερμανοί είχαν φυλάκιο. Οι Γυναίκες βγήκαν από το σπίτι να προμηθευτουν κάποια εφόδια, πιθανόν τρόφιμα και οι Γερμανοί τις πυροβόλησαν.

Οι  χωριανοί  όλοι, πλην υπέργηρων και νεογέννητων  μωρών,  έφυγαν προς τον Πλατανιά και προς τον κάμπο, στην λιμνοθάλασσα του Παλαματερού στις Συκιές και διεσώθησαν.
                                       ****** 
Στις Σελλάδες
 Την ίδια εποχή, εκτέλεσαν και 12 κατοίκους των Σελάδων, τα ονόματα των οποίων βρίσκονται σε δύο μνημειακές πλάκες: α) στο παλιογιόφυρο, β) στον περίβολο της Παναγίας. 
1) Τσουπράς Βασίλειος 54 ετών, ιερέας. (τον γιο του, Κωνσταντίνο,  τον σκότωσαν οι κομμουνιστές  στον Κατσικά Ιωαννίνων,  (Δεκ.1944), μετά από φρικτά βασανιστήρια. Το σώμα του το άφησαν άταφο και οι συγγενείς του το βρήκαν σε αποσύνθεση και δεν μπόρεσαν να το μεταφέρουν στις Σελλάδες για ταφή). Ο πάπα Βασίλης ήταν αδερφός του Τάτση (Αναστάση) Τσουπρά, που έμενε στο Κομπότι. Τα τελευταια του λόγια πριν την εκτελεση ήταν:  "Παιδιά, πεθαίνουμε γιά τήν πίστη καί τήν Πατρίδα, Θεέ μου, συγχώρεσέ μας. Συγχώρεσε καί τούς φονιάδες μας". Κατέλιπε τήν Πρεσβυτέρα του Ἑλένη (πηγή, Ιερά Μητρόπολη Άρτας, η οποία τον ανακήρυξε σε ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑ! ).



2)Χαρίλαος Γιώτης 38 ετών.
3)Ζορμπαλάς Ευάγγελος 38 ετών.
4)Ζορμπαλάς Ευθύμιος 49 ετών.
5)Κατσιμπόκης Παναγιώτης, 39 ετών.
6)Σαπρίκης Δημήριος, 37 ετών.
7)Σταύρου Αθανάσιος, 37 ετών.
8)Στεργίου Γεώργιος, 27 ετών.
9)Στεργίου Νικόλαος, 48 ετών 
10-12) και τα τρία αδέρφια Τζουβάνου,   Δημήτρη 30 ετών,  Ευάγγελο 27 ετών και ο Σπυρίδωνα 21 ετών.
 Αντίποινα για  ένα κομένο καλώδιο τηλεγράφου!

Επιπλέον, είχαν εκτελεστεί μεμονωμένα  από τις 5 ως τις 17/9/1943 και οι κάτωθι κάτοικοι των Σελάδων: 

  1. Αθανασίου Θ. του Κ.
  2. Καρανίκας Α. του Γ
  3. Μπλώνη Ε. του Ε
  4. Νάνος Σ. του Ν
  5. Σαπρίκης Λάμπρος του Μ. (Δάσκαλος)
  6. Τζουβανος χ. του Δ
  7. Τζουβάρα Π. του Κ
  8. Τσουπράς Ν. του Κ.
******
Αιτία  του καψίματος των δύο χωριών, ήταν   η δολοφονία,  σε ενέδρα,  δυο Γερμανών μοτοσυκλετιστών κάτω  στα σωκήπια.  Ακόμα μια  ενέργεια "αντίστασης " του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που προκάλεσε και αυτή τη σφαγή, όπως και όλες τις άλλες. Και ως συνήθως, όταν έφταναν οι Γερμανοί να  εκδικηθούν αμάχους, ο ΕΛΑΣ ήταν άφαντος! (Δείτε στην τραγική  ταινία «με την λάμψη στο βλέμμα», πως έγινε το  γεγονός με τους Γερμανούς μοτοσυκλετιστές, που σταμάτησαν  να ρίξουν μια ματιά στο ποτάμι... Και στην συνέχεια με την εκτέλεση των Σελλαδιτών, μεταξύ των οποίων τα 3 αδέρφια Τζουβάνου. Με τον Λαυρέντη Διανέλη ως   πατέρα και τα τρία αδέρφια Νίκο Φούντα, Ανέστη Βλάχο και Γιάννη Φέρτη.  Η ταινία γυρίστηκε στο Πέτα!).

******


Δυστυχήματα μετά το 1944:

Επίσης: Από ατυχήματα, που προκάλεσαν εκρήξεις   εγκατελειμένων βομβών,  σκοτώθηκε μέσα   σε μια μέρα μια παρέα  11 παιδιών, στις 13 Απριλίου 1945, μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Καθώς ανακαίνιζαν το σπίτι του Χρήστου Πετσιμέρη (σήμερα, το πέτρινο δίπλα απ΄ το μανάβικο του Βασίλη), τα παιδιά βρήκαν μια βόμβα και την περιεργάζονταν. Οι γυναίκες που τα είδαν έβαλαν τις φωνές, η  μια έτρεξε να προλάβει να τους πάρει την βόμβα, αλλά τα παιδιά δεν άκουσαν. Και η βόμβα εξερράγη παίρνοντας στο θάνατο 11 άτομα. Τους:
1)Πετσιμέρη Μιλτιάδη, 17 ετών. 
2)Πετσιμέρη Σοφία 42 ετών. 
3) Πετσιμέρη Ειρήνη 18 ετών. 
4) Πετσιμέρη Γεώργιο 16 ετών. 
5)Κολοβό Χρήστο, 13 ετών. 
6)Σακελαρίου Γιάννη, 14 ετών. 
7)Μπαλταγιάννη Λάμπρο, 10 ετών. 
8)Μαλιγιάννη Κώστα, 12 ετών.
9) Μούτσιο Νάκο, 11 ετών.
10) Χαβέλα Θωμά, 3 ετών. 
11)Αντωνίου Κώστα, 11 ετών.
******
Στα σωκήπια και στο παλιογιόφυρο σκοτωθήκαν από την ιδία           αιτία  2 παιδιά, πρώτα ξαδέρφια, 
1)ο Γιώργος 
2)και ο Γιάννης Τσιροδήμος,  ενώ ο 
3)Χρήστος Μπουραντάς του Ηλία,   έμεινε τυφλός.

******
Στα βουνά της Βορείου Ηπείρου
Αξίζει και  ένα προσκλητήριο νεκρών, στους ήρωες του 1940, στα βουνά της Βορείου Ηπείρου.
1)   Γιαννούλης Γεώργιος του Κων/νου (Δεκανέας)
2)   Γιαννούλης Φίλιππος του Γεωργίου
3)   Μαλιγιάννης Δημήτριος του Αλεξάνδρου 
4)   Μπουραντάς Ιωάννης του Ευαγγέλου
5)   Χαβέλας Ευάγγελος του Δημητρίου-Καραμέτας (Δεκανέας, στα οχυρά Μεταξά στις Σέρρες).
Απ ΄τις Σελλάδες:
1). Καλαμπόκης Ευθύμιος του Φιλίππου
2).Τζουβάρας Ελευθέριος του Κων/νου
3). Σαπρίκης Χρήστος  του Αθανασίου

    Τα οστά του Ιωάννη Μπουραντά  (θείου του Τάσου και του Γιάννη) βρέθηκαν και ενταφιάστηκαν στο Βοδινό κοντά στο Βουλιαράτι.  Οι υπόλοιποι είναι οι άταφοι Ήρωες του χωριού στα ηρωικά χώματα της Βορείου Ηπείρου!

*******
Στην Εθνική Αντίσταση:
Σύμφωνα με την Δ/νση ιστορίας Στρατού  έπεσαν ως αντάρτες του ΕΟΕΑ ΕΔΕΣ σε μάχες με τους Γερμανούς και Ιταλούς οι:
1)Μαλιγιάννης Δημήτριος του Στυλιανού (έμενε στην Λεύκα. ΄Επεσε στις 6/9/1944 κοντά στην Φιλιππιάδα, ως αντάρτης του Ζέρβα, σε μάχη με τους Γερμανούς.
2) Μιχέλης Ευστάθιος του Χρήστου (έμενε στο Μαυρονέρι, ήταν πρόεδρος της "Επιτροπής Εθνικού Αγώνα"), έπεσε στην  ΄Αρτα στις 27.6.1944.
3) Σαπρίκης Σπυρίδων του Αθανασίου (εκ Σελλάδων), εφονεύθη στην μάχη της Μενίνας 18/8/1944, που ήταν και  η σημαντικότερη ήττα των Γερμανών από την ελληνική αντίσταση ΕΔΕΣ.
4) Ηλίας Καρανίκας, το 1944.μενε στην Λεύκα).
5) Χρήστος Αντ. Κολιούλης. Αντάρτης ΕΔΕΣ. Εκτελεσθείς απο Ιταλούς στην Λιμίνη, στις 25.05.1943
6)Σωκράτης Βασ. Ντασκαγιάννης, εκτελεσθείς απο Ιταλούς στην ΄Αρτα στις 26.07.1943

**** 
Ο Θωμάς Γρύλιας  συμμετείχε στην ανατίναξη της γέφυρας  του Γοργοπόταμου, ως αντάρτης του ΕΔΕΣ.

Γιώργος Ζαχαράκης (Μπουκαριάς) και Σπύρος Χαβέλας (Μούτος), στρατιώτες στον Γραμμο το 1949. Κατόπιν έγιναν και οι δυο Αγροφύλακες. 

*******
Σέ στρατόπεδα συγκέντρωσης:
Α) Ευάγγελος Μπουραντάς, του Ευαγγέλου και της Δήμητρας (Κάκκου). Έμεινε ορφανός  από πατέρα στην κοιλιά της μητέρας του και   του έδωσαν το όνομα του πατέρα του. Γεννήθηκε το 1911 και  απεβίωσε το 2004. Έμενε στο χωριό Συκιές  απ΄ όπου κατάγονταν η γυναίκα του. Το πατρικό του ήταν στην Λεύκα, στα Μπουτετσέικα. Αξιωματικός της Αστυνομίας  (διοικητής τμήματος ασφαλείας Γλυφάδας)  στην Αθήνα του 1941. Μετά την   έλευση των Γερμανών, εντάχτηκε στην  Εθνική Αντίσταση και  προσπάθησε συνωμοτικά να κλέψει ένα ιταλικό αεροπλάνο από το Ελληνικό και να  καταφύγει αρχικά στην Τουρκία, ώστε  να μην τους προφτάσουν οι Ιταλοί στη ανοιχτή Μεσόγειο και κατόπιν στην Μέση Ανατολή. Αλλά καταδόθηκε από τον ένα εκ των δυο αεροπόρων που  έκαναν μαζί το σχέδιο. Τον συνέλαβαν οι Ιταλοί και τον φυλάκισαν αρχικά στις φυλακές Αβέρωφ και καταδικάστηκε σε θάνατο. Κατόπιν  μεταφέρθηκε στις φυλακές  Μεσολογγίου και κατόπιν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μιλάνο.  Δυναμικός και ανυπότακτος όπως ήταν, γνωρίζοντας και την Ιταλική γλώσσα (ήταν πολύγλωττος) οργάνωσε  τους ΄Ελληνες κρατουμένους και δημιουργούσε πολλά προβλήματα στην διοίκηση του στρατοπέδου.  Τότε ο Ιταλός διοικητής τον κάλεσε να τον φοβερίσει, κι εκείνος του απάντησε: "Μην ξεχνάς πως είμαι ΄Ελληνας αξιωματικός και ο πόλεμος δεν έχει ακόμα τελειώσει" !!!.  Τελικά κατάφερε να εξασφαλίσει ένα  ελάχιστο ασφαλείας για όλους τους ΄Ελληνες κρατούμενους. Με κάποιο κόλπο, τις μερες που η Ιταλία παραδίνονταν στην Γερμανια,  διέφυγε  της προσοχής του Γερμανού σκοπού και μαζί με  τρεις ακόμα ΄Ελληνες πήδηξαν τον τοίχο του στρατοπέδου και διέφυγαν. Ένας όμως εξ αυτών τραυματίστηκε απο γερμανικά πυρά και συνελήφθη. Αυτός ήταν ο  Ηλίας Λάζος (δείτε αμέσως παρακάτω) .  Πέρασαν δυο μήνες στα Απένινα όρη, τρώγοντας ρίζες, έντομα  και χόρτα. Ώσπου ένα βράδυ, πλησιάζοντας στην Νότια Ιταλία, κατάλαβαν πως κάτι συμβαίνει. Είχε αρχίσει η απόβαση των συμμάχων. Πέρασαν μέσα από τις γραμμές των Ιταλών και παραδόθηκαν στους συμμάχους.  "Έτσι τόχε γραμμένο ο Θεός" είπε! Ο Βαγγέλης Μπουραντάς ήταν θαρραλέος, με πολύ δυνατό  και  καθαρό μυαλό. Ήταν άφοβος και μεγάλος πατριώτης.

Β) Στο Άουσβιτς  φυλακίστηκε ο  Ηλίας Λάζος.
Γενικός Διοικητής χωροφυλακής Ηπείρου επί   κυβερνήσεως Ιωάννου Μεταξά. (Το πατρικό του βρίσκονταν στην Λεύκα πίσω απο τα Κοκκινέικα και τα Χαβελαίικα. ΄Ηταν υιοθετημένος γιός του Πάνου Λάζου,  τον πήρε ορφανό μωρό από το Πέτα). Αμέσως με  την συνθηκολόγηση  της Ελλάδος το 1941,   βγήκε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση  με τον Ζέρβα, με αποτέλεσμα να συλληφθεί  το 1942 και  να σταλεί πρώτα σε στρατόπεδο της Ιταλίας και να καταλήξει στο φοβερό Άουσβιτς της Πολωνίας, απ΄ όπου αποφυλακίστηκε το 1945. Επέστρεψε κι αυτός με πολλούς κόπους και πολύ περπάτημα στην Ήπειρο  και στο Κομπότι. Πέρασε τις τελευταίες του στιγμές στα Γιάννενα όπου απεβίωσε το 1956.

www.maxitisartas.gr/single_page.php?catid=&id=5423

********



Σαμποτάζ:
Τον Ιούλιο του 1943, ο Θέμης Μαρίνος, ο άνθρωπος που οργάνωσε, σχεδίασε και εκτέλεσε την ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου (ως μέλος της  Βρετανικής Ομάδας Αλεξιπτωτιστών, μαζί με άλλους δυο Βρετανούς σαμποτέρ και την υποστήριξη του  ΕΔΕΣ αρχικά και του ΕΛΑΣ, την τελευταία στιγμή), ανατίναξε τις τρεις γέφυρες του Κομποτο-Σέλλαδου, με την υποστήριξη μονάδων του Ναπ. Ζέρβα, ΕΔΕΣ. Την γέφυρα του Αννίνου, του Αγ. Νικολάου (παλιογιόφυρο) και του Ζούτου. Αποκόπτοντας την  απρόσκοπτη επικοινωνία των δυνάμεων κατοχής στις "Θερμοπύλες" της  Βορειοδυτικής Ελλάδος. Στην γέφυρα του Αννίνου, που  ανέλαβαν να ανοικοδομήσουν οι Ιταλοί, τραυματίστηκε βαριά από πυρά Ιταλών,  ο Πάνος Κάκκος, που πήγε  να κλέψει άσβεστη και τσιμέντο.


ΣΤΟ ΜΠΟΥΛΚΕΣ (BULJKES)

Η κωμόπολη Μπόυλκες (Buljka=Παπαρούνα)  βρίσκεται στην Σερβία, ακριβώς δίπλα στα Σύνορα με την Ουγγαρία. Ήταν ένα αμιγές γερμανικό χωριό. Το 1942, οι Σέρβοι κομμουνιστές του Τιτο, έσφαξαν όλους τους Γερμανούς κατοίκους, διότι υποδεχτήκαν με λουλούδια την Βέρμαχτ το 1941!

Σ΄αυτο το εγκαταλειμμένο χωριό λοιπόν, έφτιαξαν το 1945  την αυτοδιοικούμενη «Δημοκρατία» τους οι Έλληνες κομμουνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που έφευγαν ηττημένοι  το 1945 από την Ελλάδα.

Θεωρούσαν ότι εκει  ανασυντάσσονται  για να επιστρέψουν  στην Ελλάδα για τον δεύτερη φάση   της «επανάστασης του προλεταριάτου».

Στο στρατόπεδο αυτό βρέθηκαν και δυο Κομποταίοι. Οι δάσκαλοι Μήτσος Βάρδιας και Λάμπρος Μπακογιάννης. Επέστρεψαν   στην Ελλάδα το 1947. Ο Μπακογιάννης    ανέλαβε στρατολόγος για τον ΔΣΕ στον συμμοριτοπόλεμο, στην περιοχή  του Κομποτίου και των ορεινών  παρακείμενων χωριών, παρέα  με τον εκ Δημαρίου Δάσκαλο, Βάγια Χαριλόη. Συνελήφθη στο Κλειδί το 1947.

Ο Μήτσος Βάρδιας σκοτώθηκε σε σε μάχη  στην Χώσεψη και κατά τους «ΚΣ»   ρίχτηκε σε ομαδικό τάφο στο Μοναστήρι στους Μελάτες,  κατά τους Κομποταίους ετάφη κανονικά στο Κομπότι. 

Το στρατόπεδο του Μπούλκες διαλύθηκε  από τον Τίτο το 1945.  Για το τι ήταν και τις συνθήκες διαβίωσης των Ελλήνων κομμουνιστών,  τις ίνρτρικες τα αιματηρά ξεκαθαρίσματα και τις μεταξύ τους φριχτές δολοφονίες, που έκαναν ακόμα και τους Σέρβους κατοίκους της περιοχής να φρίξουν, υπάρχει άπειρη βιβλιογραφία. Ακόμα και κομμουνιστική, διοτί σφάζονταν μεταξύ τους κι ο καθένας εκφράζει την άποψή του κατηγορώντας τους άλλους για φραξίες και προδοσίες της ιδεολογίας !

paidomazoma Serbia

Στο Μπούλκες. Δεύτερο παιδομάζωμα. Το φοβερότερο εγκλημα κατά της Εκκηνικής φυλής. ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και τ΄αριστερά παρακλάδια τους.


*******
ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΕΒΡΑΙΟΥΣ:
Το καλοκαίρι του 1943, μία ομάδα Εβραίων από  την ΄Αρτα βρέθηκε στο Κομπότι, προσπαθώντας να αποφύγει την  σύλληψη και τα στρατόπεδα  συγκέντρωσης. Η ιστορία έχει ως εξής: Σούρουπο, είχε αρχίσει ήδη να νυχτώνει και η Χρήστενα Πλακιά, (γιαγιά του Τακ Πλάκ) είδε μια ομαδα ανθρώπων να κινείται  προς την Καζάρμα και τα ορεινά, κάπου κοντά στο Σουλιό. Παραξενεύτηκε, κατάλαβε ότι ήταν Εβραίοι και  ρώτησε με έντονο τρόπο στους Κομποταίους που τους συνόδευαν: "Μωρέ, που τους πάτε εδώ μέσα στο  λόγγο τους ανθρώπους"; Για να της απαντήσουν απειλώντας την δύο  απο τους Κομποταίους:   "Κοίτα την δουλειά σου εσύ,  γιατί θα το φας το κεφάλι σου!". ΄Εκτοτε, δεν υπήρξε καμία είδηση για τους συγκεκριμμένους Εβραίους πουθενά στα πέριξ. Ομως οι 4  συγκεκριμένοι Κομποταίοι  βρέθηκαν με  αρκετά χρήματα μετά τον πόλεμο. Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών και με επιχειρήσεις.

 Τι έγινε τότε; Πληρώθηκαν απο τους οι Εβραίους για να τους φυγαδεύσουν; Έκλεψαν τους Εβραίους, ή τους εξαφάνισαν με κάποιο εγκληματικό τρόπο πανω στον λόγγο;;;   Η Χρήστενα έχει πεθάνει  πρίν πάρα πολλά χρόνια και η δική της ιστορία ειναι απόλυτα αληθινή και αποδεκτή, μέχρι του σημείου που ήταν αυτόπτης. Το μετά δεν το γνωρίζουμε. Οι τρείς εξ αυτών, διέδιδαν την φήμη, μεταπολεμικά, ότι τους άνοιξε το κεφάλι με το τσεκούρι ο Γ.Α. Ανεπιβεβαίωτο.  Οπότε δεν αναφέρουμε ονόματα, διότι δεν ξέρουμε την κατάληξη της ιστορίας. Οι Κομποταίοι ήταν οι: Π.Μ., Γ.Α., Κ.Σ. και Α.Σ.   (δεν συμμετείχαν σε καμια ανταρτική ομάδα και μεταπολεμικά ήταν  οι μισοί δεξιοί και οι μισοί αριστεροί).

ΔΥΟ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΘΕΜΙΤΟΥ  ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΥ.

Δυο μεταπολεμικοί μπακάληδες κατηγορήθηκαν (ο ένας το παραδέχονταν συνεχώς, για τον άλλον δεν υπήρξαν αποδείξεις, ούτε παραδοχή)  οτι πλούτισαν  κάνοντας  μαύρο εμπόριο κατά την περίοδο της κατοχής και του εμφυλίου. Ενας ήταν ο   Θύμιος Καραμέτας (Χαβέλας),  αδερφός της Γιαννούλας Καρανίκα, που ήταν επικεφαλής των γυναικών του ΕΛΑΣ, που είχε το μπακάλικο στην Λεύκα, γεγονός το οποίο  παραδέχονταν ο ίδιος  δημόσια. Ήταν σιτιστής του στρατού στον πόλεμο και αργότερα στον εμφύλιο. Κι έκρυβε τους ντενεκέδες Χαλβά (Ανέφερε συνεχώς τον Χαλβά), όσπρια και κονσέρβες, για να τα πουλήσει στην μαύρη αγορά  με λίρες. Ντενεκές και χρυσή λίρα!

Ο άλλος  που κατηγορήθηκε (επίσης αριστερός), ήταν ο   Α. Μ., για παράνομο εμπόριο αλεύρων. Δεν είναι επιβεβαιωμένη η εμπλοκή του, ούτε αποδεδειγμένη η κατηγορία, ίσως μάλιστα να υπάγεται σε  συκοφαντίες  ανθρώπων που είχε διαφορές.  



Δ) ΟΤΑΝ ΒΑΦΤΙΣΑΝ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ  ΕΠΙΘΕΣΗ (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΔΣΕ) ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ  ΣΕ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!!!            ΤΟ ΕΑΜ- ΕΛΑΣ ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΣΕ ΟΥΤΕ   200 ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1941-44 (έγγραφο Υπ. Εξ. παρακάτω) ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΣΕ  ΠΑΝΩ ΑΠΟ 70.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΘΩΟΥΣ εως το 1949, ΣΥΝ 28.000 ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ! ΓΙΑΤΙ;;;
Η κομμουνιστική Θεωρία θεωρεί ως μοναδικό μέσο  επικράτησης της Δικτατορίας του Προλεταριάτου (κομμουνισμού) την ένοπλη εξέγερση. Διότι ο καπιταλισμός, λένε,  πουθενά και ποτέ δεν παραδίδεται ειρηνικά και άνευ όπλων. Οπότε οι προλετάριοι πρέπει να πάρουν τα όπλα να ανατρέψουν τον καπιταλισμό. Είδαμε ότι παντού, σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου επικράτησε κομμουνιστικό καθεστώς (Ανατολική Ευρώπη, Κίνα, Καμπότζη, Κορέα, Κούβα…) έγινε δια της βίας,  δια των όπλων και των σφαγών. (Κι όχι απλές σφαγές. Στήν Κίνα του Μάο Τσέ Τούγκ, έχουμε 80 εκατομμύρια σφαγέντες κατά την "Πολιτιστική Επανάσταση" του Μάο. Ωχριά ο Στάλιν με τα 45 εκατομμύρια σφαγμένους, μπροστά του!).
Το ίδιο έγινε και στην Ελλάδα. Ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος και η κατοχή, έδωσε την   μοναδική ευκαιρία στο κομμουνιστικό κίνημα, κάτω από τις άμεσες και σκληρές εντολές του Στάλιν, άμεσο όργανο του οποίου ήταν το ΚΚΕ, ο ΕΑΜ ΕΛΑΣ και τα παρακλάδια τους όπως η ΕΠΟΝ η ΟΠΛΑ… να οργανώσει αυτού του είδους την επανάσταση. Διότι, όπως παραδέχονται και  οι ίδιοι οι Κομμουνιστές ιστορικοί,  και  εκατοντάδες κομμουνιστές  πολιτικοί, όπως ο πρώην Βουλευτής και μέλος του Π.Γ. του ΚΚΕ ΄Αγις Στίνας, ο σύντροφος του ΜπελογιάννηΤάκης Λαζαρίδης, που  δεν εκτελέστηκε μαζί με τον Μπελογιάννη επειδή ήταν ανήλικος…, για κομμουνιστική επανάσταση επρόκειτο κι όχι για αντίσταση κατά των Γερμανών.[2]


Άρης Βελουχιώτης:«Ζω για την δικτατορία του προλεταριάτου και θα την  επιβάλλω. Δεν κάνω  απελευθερωτικό αγώνα, χωνέψατε το. Η θα μου παραδώσετε την Ελλάδα, ή θα την σπείρω  αλάτι και θα την αφανίσω».  Ο Αν/χης Νικόλαος Μουτούσης, που έμεινε αιχμάλωτος  του Βελουχιώτη για  έξι μήνες το 1943,  γραφεί στο βιβλίο του: «Και διηγώντας τα να κλαις», Αθήνα 1959, για τις θηριωδίες των «σύγχρονων ιεροεξεταστών» Εκεί αναφέρει και τα ανωτέρω λόγια του Βελουχιώτη, απόδειξη για το αν ο ΕΑΜ ΕΛΑΣ έκανε αντίσταση και πολέμαγε τους Γερμανούς  ή Όχι;

 Και για το πόσο πατριωτικό ήταν το ΕΑΜ ΕΛΑΣ; Από την  δημόσια ομιλία του Βελουχιώτη στην Δεσφίνα  Βοιωτίας τον Σεπτέμβριο του 1943 : « Σας φέρνω παράδειγμα πως μας επιβάλανε  στο 1912 και μετά στο 1920 να πολεμήσουμε για να κατακτήσουμε  την Μακεδονία και την Θράκη και την Μικρά Ασία και να υποδουλώσουμε λαούς σαν τους Βουλγάρους και  τους Τούρκους και να ανοίξουμε έτσι ένα  άσπονδο μίσος μεταξύ  μας. Ιδίως με τους Βουλγάρους, ενώ  τα ΦΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ …»! Να γιατί ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ήταν ανθέλληνες και σκότωναν Έλληνες κι όχι Γερμανούς.


Η «εθνική αντίσταση» του ΕΑΜ ΕΛΑΣ. Διαβάστε  αυτή τήν-παραπάνω-επιστολή στόν ριζοσπάστη να φρίξετε!

*******



ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΛΑΣ-ΓΕΡΜΑΝΩΝ, περί μη επιθέσεως. Όπως κατέθεσε ο καπετάν Μαρινάκης : «Διετάχθημεν από τον ΕΛΑΣ να μην προσβάλλουμε ενόπλως την γερμανική Φάλαγγα. Η φωτογραφία μου αυτή  είναι από την ημέρα υπογραφής της συμφωνίας, στην διασταύρωση της οδού Τριπόλεως- Σπάρτης».  Ριζοσπάστης  15.04.1944

Στην Φωτό: Ο Διοικητής  Γκεστάπο Τρίπολης, ο καπετάν Μαρινάκης, ο κ. Μπαρμπαλιάς και ο κ. Γιατράς. Δεύτερος από δεξιά  ο  διοικητής Γκεστάπο Σπάρτης.

**********

Δεν θα γίνει μεγάλη αναφορά στις συμμαχίες και τις   συμφωνίες Στάλιν και Χίτλερ, Ρίπεντροπ και Μολότοφ και άλλα, αφού επρόκειτο για δυο   συγγενή  σοσιαλιστικά καθεστώτα, (Το ΕΑΜ–ΕΛΑΣ, όπως και ΟΛΑ τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Ευρώπης, άρχισαν την «αντίσταση»  όταν ο Χίτλερ έσπασε την συμμαχία κι επιτέθηκε στην Σοβ. Ένωση. Μέχρι τότε, ο Χίτλερ ήταν σύμμαχός τους).
Ο δε Ζαχαριάδης εξέδωσε επιστολή,  παρόμοια με του Άγη Στίνα στην Μικρασιατική εκστρατεία, με την οποία καλούσε τους Έλληνες κομμουνιστές στρατιώτες να μην πολεμήσουν στην Αλβανία κατά των Ιταλών: «Ο πόλεμος αυτός είναι πόλεμος μεταξύ δυο φασιστών. Του Μεταξά και του Μουσολίνι. Οι κομμουνιστές δεν έχουν θέση να πολεμήσουν για κανένα από τους δύο…!»


        Για να  καταλήξω στο απόλυτα λογικό  συμπέρασμα:  Ο ΕΑΜ ΕΛΑΣ, δεν έκανε καμία αντίσταση  κατά το 1941- 44. Την εξουσία προσπαθούσε να αρπάξει !!!!  Διότι  σκότωσε σε μάχες, σε μάχες το τονίζω,  κατά την αντίσταση, σε πάνω από 3 ΧΡΟΝΙΑ,  λιγότερους από 200 Γερμανούς στρατιώτες. Από το σύνολο των 376 φονευθέντων σε μάχες με αντάρτες, ογδόντα επτά (87) είχαν σκοτωθεί  μόνο στην μάχη της Μενίνας  από τον Ζέρβα και ήταν η μεγαλύτερη απώλεια των Γερμανών σε μάχη. (Δείτε παρακάτω το έγγραφο του ΥΠ.ΕΞ).[3]

Κι ο Παύλος Μελάς εγκληματίας για το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ! (από το αρχείο του Ιωάννη Σκουρλέτου).


 Ενώ έσφαξε  με τον πλέον φρικτό τρόπο, πάνω από 46.895 Έλληνες αμάχους, (επίσημα), μη συμπεριλαμβανομένων των αγνοουμένων. Συν 28.000 παιδιά έως 12 ετών που άρπαξε με το παιδομάζωμα, από Ήπειρο, Μακεδονία, Θεσσαλία, για το Μπούλκες της Σερβίας κι από εκεί στα Σκόπια και σ΄ όλη την ανατολική Ευρώπη. Επίσης, έχουμε 30.247 νεκρούς, εκ των οποίων 12.000 νεκρούς στις μάχες, 3.777 τραυματίες και 2001 αφανισθέντες στρατιώτες κατά τον  δεύτερο  εμφύλιο 1946-49.
Έσφαζε και κατόπιν  δικαιολογούσε τις σφαγές, όπως είπε πρόσφατα και ο υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Πολλάκης,  πως έσφαζε μόνο καταδότες  και συνεργάτες των Γερμανών και μαυραγορίτες!!!!Το ίδιο είπε  και ο Μπελογιάννης που οργάνωσε και ο   Βελουχιώτης που εκτέλεσε, όταν έσφαξαν 1.500 άτομα στην πηγάδα του Μελιγαλά. Αλλά δεν είπαν τι είδους καταδότες ήταν τα 8χρονα και τα 10χρονα παιδιά;!


Η ΤΡΙΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΦΑΓΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.
Στο ΚΙΛΚΙΣ της Μακεδονίας,  τον ΚΟΚΚΙΝΟ ΝΟΕΜΒΡΗ του 44, όταν ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ  μπήκε στην πόλη κι έσφαξε 7.425 χιλιάδες άτομα, ακόμα και τα νήπια, ως συνεργάτες των Γερμανών!!![4],[5] .
Μετά το Κατύν, όπου οι κομμουνιστές του Στάλιν (Απρίλιος 1940) έσφαξαν 22.000 Πολωνούς πολίτες) και της Ντόμπρα Ράντα της Λιθουανίας, όπου Λιθουανοί συνεργατες του Χίτλερ έσφαξαν 10.000 Εβραίους το 1944, είναι η τρίτη μεγαλύτερη σφαγή στην Ευρώπη!
….Σύμφωνα με αναφορά που απέστειλε ένας Κιλκισιώτης ιδιοκτήτης καπναποθήκης ονόματι Γεώργιος Σιδηρόπουλος στο αγγλικό προξενείο της Θεσσαλονίκης, το Φεβρουάριο του 1945, οι εκτελέσεις ξεκίνησαν αμέσως μετά το τέλος της μάχης και διήρκεσαν πολλές ημέρες, ακόμα και μετά την άφιξη στις 16 Νοεμβρίου των πρώτων Άγγλων στρατιωτών στην πόληΟ Σιδηρόπουλος υπολόγιζε σε 5.000 τους εκτελεσθέντες, από τους οποίους οι 3.000 είχαν εκτελεστεί από τον ΕΛΑΣ και οι υπόλοιποι από τους Πολιτοφύλακες(ΟΠΛΑ). Στην τρισέλιδη έκθεση του, η οποία τιτλοφορείτο: «Ο Κόκκινος Νοέμβριος του Κιλκίς», περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τις ομαδικές εκτελέσεις κρατουμένων, μεταξύ των οποίων υπήρχαν πολίτες (κυρίως δάσκαλοι και δημόσιοι λειτουργοί), περίπου 15 ιερείς, αλλά και τραυματίες που απήχθηκαν από το Νοσοκομείο…  (Ο τελικός αριθμός, όπως μετρήθηκε μετά την απελευθέρωση και είναι   7.425 ανθρωποι).Υπάρχουν άπειρες αναφορές στην βιβλιογραφία και στον ηλεκτρονικό τύπο. Φυσικά το ΚΚΕ περιγράφει την σφαγή του Κιλκίς, «ως απελευθέρωση της πόλης από τους Γερμανούς (που έφευγαν μόνοι τους εκείνες τίς μέρες απ΄την Ελλάδα, οπότε τίθεται το ερώτημα: τι απελευθέρωναν;),  και τους συνεργάτες τους, ταγματασφαλίτες». 
      Μα, 7.425 ταγματασφαλίτες, ακόμα και τα μωρά παιδιά; Όλοι ταγματασφαλίτες ήταν εκεί μέσα;;; 
       ΞΕΚΛΗΡΙΣΑΝ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΟΛΗ. ΔΕΝ ΑΦΗΣΑΝ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟ!!!   
       Σημειούται για μια ακόμη φορά ότι, Τάγματα Ασφαλείας δεν υπήρξαν ουδέποτε στην Μακεδονία, Ήπειρο, Θεσσαλία και Θράκη. Και για την σφαγή στο Κιλκίς  έφτασαν σήμερα στο σημείο ορισμένοι κομμουνιστές (επειδή  η δικαιολογία  "ταγματασφαλίτες"  ή προδότες ή συνεργάτες, δεν στέκει),  να την δικαιολογήσουν και  ως "Ποντιακό εμφύλιο"όπου  αγροίκοι Καυκασοπόντιοι, έσφαξαν τους 8.000 Μικρασιάτες Ποντίους της πόλης Κιλκίς για να λύσουν προσωπικές τους διαφορές!.

http://vathikokokino.gr/archives/88940



Ε) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ ΑΡ. 27 610


ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΟΔ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ
ΤΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΒΕΡΜΑΧΤ (WEHRMACTH)
ΕΙCΗΒDAMN 167, D-1ΟΟΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ 51

Προς τον

Για πληροφ.: Τμήμα ΙV/RΙ/ΒV-11 Ημ/νία; 26.2.1985

Αξιότιμε κ.
Επί της από" 27.11.1984 ερώτησης σας (ενδιάμεση επιστολή σας από 10.1.85), σας πληροφορούμε, ότι σχετικά με την επιθυμία σας να μάθετε τον αριθμό των πεσόντων γερμανών στρατιωτών, μπορούμε να σας βοηθήσουμε μόνον βάσει των δηλώσεων ταφέντων, που έχουμε στο αρχείο μας.
Οι αριθμοί ωστόσο αυτοί δεν μπορούν επ' ουδενί λόγω να είναι δεσμευτικοί, διότι
α) Στρατιώτες, δηλωθέντες σαν αγνοούμενοι, οι οποίοι δεν έχουν ακόμα επιστρέψει στην πατρίδα τους "και οι οποίοι πιθανότατα έχουν πεθάνει, δεν μπορούν να συμπεριληφθούν στους αριθμους που ακολουθούν".
β) Στρατιώτες που τραυματίσθηκαν στην Ελλάδα, υπέκυψαν στα τραύματα τους και σε τόπους εκτός της επικράτειας της Ελλάδας
γ) Άγνωστοι στρατιώτες, δηλ. νεκροί που δεν μπορούν πλέον να αναγνωρισθούν, δεν μπορούσαν να συμπεριληφθούν» γιατί δεν έχει δηλωθεί η αιτία του θανάτου τους
δ) Και τέλος οι δηλώσεις των ταφέντων που έχουμε, δεν είναι πιθανότατα πλήρεις.
Μπορούμε να σας γνωστοποιήσουμε τους αριθμούς των ονομαστικά γνωστών στρατιωτών, οι οποίοι έχουν τάφεί στα νεκροταφεία πεσόντων στρατιωτών του Διονύσου-Ραπεντόζα και Μάλεμε.
Οι πεσόντες στην Ελλάδα το 1941 αναφέρονται στο Χρονικό του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου",που εκδόθηκε από την ομάδα πολεμικών ερευνών το έτος 1966, στον Εκδοτικό Οίκο της Φραγκφούρτης BERNARD &GRAEFE ως εξής: 2.559 νεκροί, 5.820 τραυματίες και 3.169 αγνοούμενοι κατά την "Βαλκανική" -Εκστρατεία". Ωστόσο στους αριθμούς αυτούς δεν περιλαμβάνονται οι περίπου 4.000 νεκροί και αγνοούμενος κατά την "Επιχείρηση Κρήτη".
Μετά από επανεξέταση του αρχείου μας για τους ταφέντες στα δύο προαναφερθέντα νεκροταφεία, προέκυψαν οι ακόλουθοι αριθμοί:
1) Στρατιώτες, οι οποίοι έπεσαν στην μάχη, μεταξύ αυτών και εκείνοι, οι οποίοι σκοτώθηκαν σε ναυμαχίες και αεροπορικές επιχειρήσεις και των οποίων τα πτώματα βρέθηκαν καθώς και τραυματίες, οι οποίοι υπέκυψαν στα τραύματα τους.................13.337
2) Στρατιώτες, οι οποίοι τραυματίσθηκαν θανάσιμα κατά την άσκηση των στρατιωτικών τους καθηκόντων σε ελληνικό έδαφος ........................................ 1.094
3) Στρατιώτες, οι οποίοι πέθαναν σε στρατιωτικά νοσοκομεία, προσβληθέντες από μαλάρια, τύφο και, άλλες ασθένειες ............ 721.
4) Στρατιώτες, οι οποίοι σκοτώθηκαν σε μάχες με αντάρτες. Δεδομένου ότι δεν αναφέρεται σε ολες τις δηλώσεις των ταφέντων το είδος της μάχης, θα μπορούσε ο αριθμός αυτός να είναι μεγαλύτερος, ενώ ο υπό 1) αναφερόμενος μικρότερος .................... 376
5) Στρατιώτες, οι οποίοι αυτοκτόνησαν επί ελληνικού εδάφους .......................... 237
6) Στρατιώτες, οι οποίοι δικάστηκαν από στρατιωτικά δικαστήρια για διάφορα εγκλήματα, καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν.. 139.
7) Στρατιώτες, οι οποίοι πέθαναν σαν αιχμάλ. πολέμου, μετά την Συνθηκολόγηση....121.
Η εξεύρεση των Γερμανών στρατιωτών που σκοτώθηκαν από τις αντάρτικες οργανώσεις ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ είναι αδύνατη, γιατί λείπουν οι σχετικές - καταχωρήσεις.
Σύμφωνα με το τηρούμενο αρχείο μας, το έτος 1941 στην Ελλάδα έπεσαν στην μάχη ή υπέκυψαν στα τραύματα τους τους 1040, τραυματίστηκαν θανάσιμα 146 και πέθαναν
απο διάφορες ασθένειες 111 Γερμανοί στρατιώτες.
Όσον αφορά την "Επιχείρηση Κρήτη", μπορέσαμε να εξακριβώσουμε 3.183 πεσόντες στην μάχη, 31 πληγωθέντες θανάσιμα και 12 θανόντες από ασθένειες, τέλος, θα θέλαμε να επισημάνουμε άλλη μιά φορά, οτι οι παραπάνω αριθμοί δεν είναι δεσμευτικοί παρά μόνον ενδεικτικοί, αναφορικά με την κατά προσέγγιση σχέση μεταξύ των κατ’ ιδίαν κατηγοριών των παραπάνω νεκρών»
Ελπίζουμε ότι σας παρείχαμε χρήσιμες πληροφορίες και διατελούμε
Μετά τιμής Μ.Ε.
0 Προϊστάμενος της Υπηρεσίας (Υπογραφή)

Αθήνα, 20.3.85
Πιστή μετάφραση από το γερμανικό πρωτ/πο
Η μεταφράστρια
Κ Πετροβα[6]

ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ

Winston_Churchill-2

Σε ομιλία του στο  Βρετανικό Κοινοβούλιο στις 19 Ιανουαρίου 1945.               

"Ο ΕΛΑΣ ΑΠΕΦΕΥΓΕ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ"

Οι κομμουνιστές στην Ελλάδα, στους οποίους προμηθεύσαμε όπλα για να πολεμήσουν τους Γερμανούς και τους Ιταλούς, δεν προσπαθούσαν φυσικά να πολεμήσουν τους Γερμανούς σε κανένα βαθμό", είπε.

"Απλώς έπαιρναν τα όπλα μας  (σ.σ. και τις λίρες) και έμεναν χαμηλά περιμένοντας τη στιγμή που θα μπορούσαν να καταλάβουν την Εξουσία και να κάνουν την Ελλάδα κομμουνιστικό κράτος με ολοκληρωτικούς κανόνες και την εξόντωση όλων των Αντιπάλων.

"Ο Ε.Α.Μ. και οι κομμουνιστές ηγέτες έριξαν άμμο στα γρανάζια της Κυβέρνησης και του Ε.Λ.Α.Σ. οι ένοπλες συμμορίες, τουλάχιστον τα τελευταία δύο χρόνια, έπαιξαν πολύ μικρό ρόλο εναντίον των Γερμανών.

"Communists in Greece to whom we furnished arms to fight the Germans and Italians were or course not trying to fight against the Germans to any extent,” he said.

"They were simply taking our arms and lying low awaiting the moment when they could seize Power and make Greece a Communist state with totalitarian rules and the. liquidation of all Opponents.

"E.A.M. and Communist leaders threw sand in the wheels of the Government and E.L.A.S.

armed bands, at any rate for the past two years, have played very little part against the Germans.

 


************

  ΣΤ) ΓΙΑΤΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΣΦΑΖΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΙ ΟΧΙ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ; 
Μα διότι οι Έλληνες Δημοκρατικοί και Φιλοβασιλικοί ήταν το εμπόδιο για την κατάληψη της εξουσίας  από την  επανάσταση  των κομμουνιστών. 
Ήδη στην  Δεύτερη Ολομέλειά του ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, το 1943, αποφάσισε ΟΜΟΦΩΝΑ την εξόντωση όλων των άλλων αντιστασιακών ομάδων, που θα αποτελούσαν εμπόδιο στην κατάληψη της εξουσίας. Άρχισε λοιπόν να τους συκοφαντεί ως μαυραγορίτες, συνεργάτες των Γερμανών,..., ως άλλοθι και στην συνέχεια προέβη στις σφαγές τους. Προς τούτο δημιούργησε και την "ΟΠΛΑ".
 «Ο ΕΛΑΣ από το μεγάλο μίσος για τον Ζέρβα, άρχισε να ξεχνάει ακόμα και τους Γερμανούς. Ο Ζέρβας έγινε για τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ο υπ.αρ. 1  εχθρός. Απόρροια αυτού ήταν, ο Ζέρβας να μάχεται πολλές φορές  ταυτόχρονα με δυο εχθρούς. Τους Γερμανούς και τους Ελασίτες».[7]
          Οι Γερμανοί ήταν κατακτητές. Δεν είχαν έρθει για να μείνουν. Δεν ήταν έποικοι. Δεν απειλούσαν τον κομμουνισμό και τους στόχους του ΚΚΕ για κατάληψη της μεταπολεμικής εξουσίας στην Ελλάδα. Είχαν αρχίσει μάλιστα να ηττώνται στην Ευρώπη.  Ήταν φανερό ότι θα έφευγαν σύντομα από την Ελλάδα. Ποιος θα καταλάμβανε όμως την εξουσία στην Αθήνα  όταν θα έφευγαν; Αν παρέμεναν ισχυροί οι «Μοναρχοφασιστες» και η επίσημη εθνική αντίσταση  του ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ του Πλαστήρα και του  Ζέρβα,  που λογοδοτούσε στην ελληνική κυβέρνηση και  στο αρχηγείο των ενόπλων δυνάμεων (ΓΕΕΘΑ) στην Αίγυπτο, η οργάνωση  «Χ» του εθνεγέρτη Αρχιεπισκόπου Αθηνών  Χρύσανθου του εκ Τραπεζούντος, με στρατιωτικό διοικητή  τον ήρωα, Κύπριο στρατηγό Γρίβα Διγενή, απελευθερωτή της Κύπρου από τους Άγγλους, η ΕΚΚΑ του συνταγματάρχη Ψαρρού,  που τους σφαγίασε ύπουλα μέσα στην νύχτα ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ο Ιερός Λόχος, η ΠΑΟ στην Μακεδονία…θα επανέρχονταν η αστική Δημοκρατία  και η Βασιλεία.  Αν σφαγιάζονταν όμως οι οπαδοί του Ζέρβα του Ψαρού, των Χιτών, ο Ιερός Λόχος, η Χωροφυλακή στου Μακρυγιάννη…. κ.α. θα επικρατούσε εύκολα  η δικτατορία του προλεταριάτου και η Ελλάδα θα γίνονταν κομμουνιστικό κράτος. 
       (Θα ήταν μεν μισή σε έκταση, αλλά πάντως κομμουνιστική. Μισή διότι θα έδινε  την Μακεδονία στον Τίτο,  όπως  δείχνουν τα αμέτρητα έγγραφα που υπέγραψε για τούτο το ΚΚΕ με τον ΚΚΓιουγκοσλαβιας, τα οποία επικαλούνται σήμερα και οι Σκοπιανοί, που λένε ότι κάποτε το ΚΚΕ μας αναγνώριζε ως Μακεδόνες και την Μακεδονία ως δική μας…), την Θράκη στον Δημητρώφ…. ΣΝΟΦ (Σλαβομακεντόνσκι ναροντοοσλομποντίλεν Φροντ). Μετάφραση:«ΕΑΜ Μακεδόνων». Με πολλές σφαγές στην Δυτική και κεντρική Μακεδονία υπό την ηγεσία του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Εκεί έδρασε η περίφημη  «Β΄Μακεδονική Μεραρχία», καθώς και η «Α’  ταξιαρχία κρούσης» των Σλάβων σκοπιανών, υπό την ηγεσία του ΕΛΑΣ ![8] 


      Η "αντίσταση" που έκανε ο ΕΑΜ ΕΛΑΣ στην Θράκη υπέρ των Βουλγάρων και στην  Μακεδονία υπέρ των Σκοπιανών. Όπως διέταζε ο Στάλιν!!! Κι ο προστάτης των ΕΑΜοβουλγάρων Νίκος Ζαχαριάδης πρωτοσέλιδο!!!
*******************
Κάποιοι συγκρίνουν τα εγκλήματα  των ΝΑΖΙ με τις σφαγές του ΚΚΕ, ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ΟΠΛΑ, ΣΝΟΦ... Ποιά ήταν πιο ειδεχθή;;; Ο καθένας μπορεί να βγάλει το συμπέρασμά του. Οι Γερμανοί  σκότωναν εχθρούςτους, που ήταν οι Ελληνες. Οι "΄Ελληνες" του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ποιούς σκότωναν; Ποιοί ήταν οι εχθροί τους; Οι ΄Ελληνες;


         Ζ) ΣΦΑΓΕΣ ΕΚΑΝΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΚΚΕ;
Όχι. Σε ένα πόλεμο, όλοι οι άνθρωποι συμεριφέρονται «ανθρώπινα». Οι σφαγές όμως που έκαναν οι αντί-κομμουνιστές, ήταν απειροελάχιστες. Τόσο λίγες που δεν  προσμετρώνται καν!  Όχι επειδή οι αντικομουνιστές ήταν άγιοι. Αλλά επειδή ήταν πολύ λίγοι  σε αριθμό και τρομοκρατημένοι από τον ΕΑΜ ΕΛΑΣ.
                                     *******

 Τα Τάγματα  Ασφαλείας κι η «Κόκκινη Τρομοκρατία» 1943-44.
Ιδρυθήκαν από τον πρωθυπουργό Δημήτριο  Ράλλη και τους δημοκρατικούς  στρατηγούς  Θεόδωρο Πάγκαλο και Στυλιανό Γονατά, αμέσως μετά την ίδρυση της «ΟΠΛΑ» από το ΚΚΕ,    ως πολιτοφυλακή, με σκοπό την προστασία  των πολιτών της υπαίθρου, τους οποίους δεν μπορούσε να προστατεύσει η Χωροφυλακή από τις φοβερές σφαγές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ. Ιδρύθηκαν με ΦΕΚ του 1943 και την άδεια του Γερμανού κατακτητή,  ο οποίος (διοικητής  της Βέρμαχτ) ήταν τυπικά διοικητής τους, με σκοπό την  προστασία των πολιτών από την κομμουνιστική λαίλαπα. Έδρασαν μόνο στην  Πελοπόνησσο, στην Αιτ/νία, στην Εύβοια και στην Αττική, μέχρι τον Δεκέμβριο του 1944 και τα Δεκεμβριανά. Έτυχαν τεραστίας αποδοχής από τον τοπικό πληθυσμό της Πελοποννήσου και της Ευβοίας, γι αυτό και μετά την διάλυση τους, το 1944, ο  ΕΑΜ ΕΛΑΣ κατάσφαξε σε αντίποινα  αυτές τις περιοχές. 
ε εφευρετικούς και πρωτότυπους τρόπους, π.χ. στον Φενεό, τους έβαζαν στην άκρη ενός χάσματος και τους έσπασαν το κεφάλι με  με το γλωσσίδι της καμπάνας από  την Ι. Μονή  Αγ. Γεωργίου, που την είχαν μετατρέψει σε φυλακή,  φυλακίζοντας εκεί 3.167 άτομα από την Αργολίδα και την Κορινθία,  τα οποία στην συνέχεια οδηγούσαν στην τρύπα (χάσμα) του Φενεού, ανά 30 την ημέρα (Ιούλιος του 1944) και τα έσφαζαν. Η εντολή του ΚΚΕ ήταν: "Κάθε αντιδραστικός  πρέπει να ξεριζωθεί οικογενειακώς μέχρι επτά γενεές".  Στους τοίχους της Μονής είναι γραμμένα ως θύματα παιδιά 4, 7, 11, 14... ετών!).  Η ιαστροδικαστική υπηρεσία βρήκε τους σκελετούς μέσα στην τρύπα (χάσμα), αλλά δεν τους ταυτοποίησε λόγω του χάους της αποσύνθεσης που επικρατούσε. Αλλού, όπου δεν  εύρισκαν τον πατέρα στο σπίτι, έσφαζαν τα μικρά παιδιά του, 4χρονα και 6χρονα παιδιά!!! Υπάρχουν δεκάδες, επιβεβαιωμένες  αναφορές για ξερίζωμα καρδιών, ξεκοιλιάσματα εγκύων, γλείψιμο του αίματος από τα μαχαίρια  της σφαγής…). 
                                          ******
 Στην Αθήνα  ως πολιτοφυλακή   δημιουργήθηκε  ένα τάγμα Ευζώνων με 300 Εύζωνες (αποκλήθησαν απο τους κομμουνιστές "Γερμανοτσολιάδες").  Τα Τάγματα Ασφαλείας  έδωσαν πολλές μάχες κατά του ΕΑΜ ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ και προέβησαν σε εκτελέσεις κομουνιστών ανταρτών, με    μεγαλύτερες   εκείνη των Πατρών με 200  αντάρτες του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ και της Καλαμάτας με 110  αντάρτες. Δεν   χτυπούσαν άμαχο πληθυσμό, παρότι   υπήρξαν μεμονωμένες περιπτώσεις βίας κι αντιποίνων. Συγκέντρωναν τα τρόφιμα που παρήγαγαν  οι πολίτες και τους τα υφάρπαζε ο ΕΑΜ ΕΛΑΣ, σώζοντας μεγάλο μέρος του πληθυσμού από την λιμοκτονία. Κατηγορήθηκαν απο τους κομμουνιστες  δια τούτο, ότι μέρος αυτών των τροφίμων το έδιναν στην Βέρμαχτ (αδίκως σύμφωνα με τα στοιχεία).  Ωστόσο, οι  απώλειες των ταγματασφαλιτών στην σύγκρουση με τους κομμουνιστές ήταν πολλαπλάσιες από εκείνες των κομμουνιστών, καθότι ο ΕΛΑΣ είχε υπερπολλαπλάσιες δυνάμεις.
Στην Μακεδονία δρούσαν οι πατριωτικές αντιστασιακές ομάδες «ΠΑΟ», η οποία λύγισε μέχρι το 1944 από τις συνεχείς επιθέσεις και  σφαγές που υπέστη από τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ καί τους Σκοπιανούς   και  Βουλγάρους παρτιζάνους που πολεμούσαν σε συνεργασία και υπό τις διαταγές του ΕΛΑΣ και ο «Ελληνικός  Εθνικός Στρατός».

(Πάνω από 380 μέλη της ΠΑΟ και  χωρικούς μαζί, τούς εκτέλεσαν  στις 21/11/1944 στον Προμαχώνα και στην Νικόκλεια Σερρών. Τους έδεσαν με αγκαθωτό σύρμα ανά τετράδα και μετά τους έκοψαν τον λαιμό, την καρδιά... και κάποιους τους πυροβόλησαν. Τους 200 εξ αυτών τους συνέλαβαν Βούλγαροι κομμουνιστές στον Προμαχώνα και τους εκτέλεσαν από κοινού με τον ΕΑΜ ΕΛΑΣ).  Απο τον Νοέμβριο του 1943, εσφάγησαν 1.300 μέλη της ΠΑΟ, απο τον ΕΛΑΣ, σε συνεργασία με Βούλγαρους και Σκοπιανούς κομμουνιστές. 

******
Το ΚΚΕ εξαπέλυσε,  εκ των υστέρων, οχετό λάσπης και παραπληροφόρησης, αποκαλώντας τους και αυτούς  «Ταγματασφαλίτες», με σκοπό να δικαιολογήσει την σφαγή τους και να παραποιήσει τα γεγονότα, κατά την παγία τακτική του και την προπαγάνδα ψεύδους,  για όποιον αρνούνταν να ενταχθεί στις τάξεις του κι έρχονταν αντιμέτωπος με το μαχαίρι και το προσφιλές του κονσερβοκούτι!  

Το φριχτό παιδομαζωμα. 

                                        ****
Μιλάνε οι κομμουνιστές για κάποια «Λευκή Τρομοκρατία» και τους «Μαγκουροφόρους», ονομάζοντας έτσι το   αυθόρμητο ξέσπασμα  εκδίκησης συγγενών των σφαγέντων, από τον ΕΑΜ ΕΛΑΣ, μετά την απελευθέρωση- 1944-45. 
Όπως έγινε και στο Κομπότι  όταν μια ομάδα συγγενών σφαγέντων, επιτέθηκε σε τρία-τέσσερα κομμουνιστικά σπίτια το 1945. Η σοβαρότερη  περίπτωση ήταν ο ξυλοδαρμός του  Γυμνασιάρχη Δημητράκη Τατσιόπουλου (μετοίκησε στο Μενίδι. Ήταν αδερφός του γνωστού Διευθυντή του Δημοτικού και συγγραφέα Λάμπρου Τατσιόπουλου, πατέρας δυο κοριτσιώνΈμενε στην πάνω χώρα προς το νεκροταφείο. Δεν έχει καμία συγγένεια με τους Τατσοπουλαίους που έμεναν στην Λεύκα) εκ των ηγετικών στελεχών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στο Κομπότι, τον οποίο  γλύτωσε  από βέβαιο θάνατο ο  Κώτσος Κολιούλης, πατέρας του ήρωα ταγματάρχη του Ε.Σ., Κολιούλη Βαγγέλη (πολέμησε στην Αλβανία, στην Αφρική και στο Ρίμινι), που έμενε  στην  γειτονιά. Γνωστή είναι και η  προαναφερθείσα περίπτωση ξυλοδαρμού του Χ. Παπαρίζου από τον μαχαιρωμένο  Ηλία Τριαντάφυλλο. 
Αλλά και την περίπτωση καμίας 20ριάς  ανδρών στο σπίτι του Νάσιου Χαβέλα, (της Φρόσως) για να βιάσουν τα κορίτσια για εκδίκηση για κάποιες  παρασπονδίες που λένε πώς είχαν κάνει  οι συγκεκριμένοι Χαβελαίοι στην κατοχή (άγνωστο τι).... Σώθηκαν χάρις την παρέμβασή του Χρήστου Μπουραντά (Εφοριακού, αδερφού του Βαγγέλη), που βγήκε έξω  με ένα πιστόλι που του είχε χαρίσει ο θείος του, Αντισυνατγματάρχης της Αλβανίας  Τσιόδουλος Απόστόλης (μετοίκησαν στα Γιάννενα το 1950) και τους ανάγκασε να σκορπίσουν. 



(από το αρχείο του Ιωάννη Σκουρλέτου).


Aλλά  και τις νομικές  διώξεις που υπέστησαν μετά την  αναχώρηση των Γερμανών, από το  επίσημο  ελληνικό κράτος που άρχισε  να τους καταζητεί  για να τους  δικάσει για τα εγκλήματα της «Κόκκινης Τρομοκρατίας» του 1943-44. 


********
Λένε πως η «Λευκή Τρομοκρατία» ήταν  η αιτία για να ξεκινήσει το ΚΚΕ το δεύτερο αντάρτικο το 1946, που ονομάστηκε συμμοριτοπόλεμος ΚομουνιστοΣυμμοριτοπόλεμος «ΚΣ» (και μετά το 1983  μετονομάστηκε «εμφύλιος»).  Φυσικά, κάθε τέτοια άποψη είναι αστεία και χωρίς καμία σοβαρότητα. Εντελώς έωλη κι επινοημένη εκ των υστέρων για να δικαιολογήσει τον συμμοριτοπόλεμο και τις σφαγές. Η εξέγερση ήταν σχεδιασμένη και προγραμματισμένη από το ΚΚΕ και τα κομμουνιστικά καθεστώτα της Αν. Ευρώπης, κύρια της Γιουγκοσλαβίας, που προσέβλεπε σε νίκη του ΚΚΕ (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ΔΣΕ) για να πάρει την Μακεδονία ο Τίτο, όπως είχαν συμφωνήσει στην Κομιντέρν!!!. Τις αφορμές και την ευκαιρία έψαχναν. Επρόκειτο για την  δεύτερη φάση της κομμουνιστικής "επανάστασης", με την υποστήριξη και τροφοδοσία των κομμουνιστικών χωρών, με  εντολή του Στάλιν, (Αλβανία-Γιουγκοσλαβία- Βουλγαρία) για αρπαγή της εξουσίας και εγκαθίδριση κομμουνισμού!



Η) ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΙ Ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ΕΙΧΑΝ ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ;
1)Στην Ελλάδα το κομμουνιστικό κίνημα απέκτησε πάρα πολλούς οπαδούς, λόγω  της εισροής τεραστίων  πληθυσμών  Μικρασιατών προσφύγων, οι οποίοι ως πρόσφυγες ήταν ακτήμονες, πάμφτωχοι και προλετάριοι και σαγηνευτήκαν από τις θεωρίες των κομμουνιστών. Κυρίως μετά  το 1930, την συμφωνία  Βενιζέλου-Ινονού, που έβαζε τέλος στην ελπίδα τους να ξαναεπιστρέψουν (ή να πάρουν αποζημίωση),  στις περιουσίες τους στην Μ. Ασία. Δεν είναι τυχαίο ότι, σχεδόν ολόκληρη η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ ήταν Μικρασιάτες.  (Ζαχαριάδης, Ιωαννίδης, Παρτσαλίδης,  Πλουμπίδης, Βαφειάδης…Καισαριανή, Ν.Ιωνία, Ν. Σμύρνη, Νίκαια, Δραπετσώνα, Βυρωνας, Ν. Φιλαδέλφεια... η πλειονότητα του λαού στην Αθήνα,  στον Πειραιά και σε άλλες πόλεις με  μικρασιατικό και ποντιακό πληθυσμό). Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, Πόντιος εκ Τραπεζούντος, είχε εκφράσει στα γραπτά του την απορία του: γιατί οι Πόντιοι ήταν υποστηρικτές των κομμουνιστών, που ήταν οι πρωτεργάτες της γενοκτονίας τους; (Λένιν-Στάλιν-σε άμεση συνεργασία με τον Ατατούρκ. Ενώ τους άλλους Μικρασιάτες τους γενοκτόνησαν οι Γερμανοί σε συνεργασία με τον Ατατούρκ).
2) Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ. Ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, προέβη έγκαιρα και αποφασιστικά στην εξολόθρευση όλων των  άλλων αντιστασιακών μονάδων. Αν δεν ήσουν μαζί τους, ή ήσουν ουδέτερος, ήταν πολύ εύκολο να σε βαφτίσουν και συνεργάτη των Γερμανών, άσχετα αν πολεμούσες τον κατακτητή Γερμανό, από άλλο μετερίζι. Σε βάφτιζε "Μοναρχοφασίστα" ο τελευταίος αγράμματος ΕΑΜίτης  αν  δεν του έκανες "κωλοτούμπες" και υποκλίσεις σε οτιδήποτε ζητούσε και  σε εξολόθρευαν κατόπιν με με κάθε τρόπο. Οπότε, πολλοί Έλληνες φοβήθηκαν στην συνέχεια να επανδρώσουν τις πατριωτικές αντιστασιακές  ομάδες.
3) Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ  της  ΟΠΛΑ (Ομάδες, Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών): Αρχή της «Κόκκινης τρομοκρατίας». Δημιουργήθηκε  το 1943 και λειτούργησε ως το 1947, από τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και τις «Αχτίδες» του ΚΚΕ. Σκοπός της ήταν: Η εξασφάλιση κάλυψης των μελών του ΕΑΜ ΕΛΑΣ. Αποθάρρυνση όλων των Ελλήνων να ενταχθούν σε μη κομμουνιστικές αντιστασιακές οργανώσεις (σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση ΚΚΕ -ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στην δεύτερη ολομέλειά του το 1943), αποθάρρυνση δια των σφαγών και της τρομοκρατίας. (Τα πάντα κατά το πρότυπο οργάνωσης  του Σταλινισμού).
 Ήταν μικρές κι ευέλικτες ομάδες εκτελεστών, με στόχο την εξολόθρευση ύποπτων ατόμων, κυρίως στρατιωτών, αστυνομικών και πολιτών, που δεν ανήκαν στις τάξεις του ΚΚΕ, ή δραστηριοποιούνταν  σε άλλες αντιστασιακές ομάδες, ή άτομα ανένταχτα, που αρνήθηκαν να  ενταχθούν στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ (κάτι σαν τους σημερινούς κουκουλοφόρους των Εξαρχείων, τον «Ρουβίκωνα» και τις τρομοκρατικές οργανώσεις της αριστεράς,  «17 Νοέμβρη», «ΕΛΑ», «Πυρήνες της Φωτιάς», «Επαναστατικός Αγώνας»…, παραφυάδες του ΣΥΡΙΖΑ κ.λ.π.). Ολοι οι ανωτέρω λειτουργούν με βάση το καταστατικό της ΟΠΛΑ. ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΑ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥΣ!  Στην ΟΠΛΑ οφείλεται  παρά πολύ μεγάλο  μέρος των  στυγερών σφαγών εκ των 47.000 σφαγιασθέντων αθώων Ελλήνων στην πρώτη φάση του εμφυλίου.

 ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ
Μετά την μάχη του Γράμμου και του Βιτσίου, οι κομμουνιστές διέφυγαν προς την Γιουγκοσλαβία. Ο Τίτο τους φιλοξένησε στην πόλη Μπούλκες, κοντά στα σύνορα με την Ουγγαρία και τους διένειμε σε όλα τα κομμουνιστικά κράτη. Κατόπιν νέας,  περίεργης εντολής του ΚΚΕ το  1951-52, πολλοί εξ αυτών άρχισαν να ξαναγυρνάνε κρυφά στην Ελλάδα για να ξεκινήσουν "νέα επανάσταση του προλεταριάτου" (πιο γνωστή πανελληνίως  η περίπτωση του  Μπελογιάννη).  Ο Τίτο όμως, λαμβάνοντας υλικά ανταλλάγματα από τους Αμερικάνους και ευρισκόμενος προ της οριστικής του ρήξης με τον Στάλιν, παρέδωσε στην  ελληνική αστυνομία πλήρη κατάλογο και σχέδια των εισελθόντων κομμουνιστών στην Ελλάδα.


********
Θ) Παράδείγματα:

Α)Στο Περιστέρι της Αθήνας λειτουργούσε ένα πλυντήριο, όπου  φτωχές γυναίκες έβγαζαν  το ξεροκόμματο με την σκαφίδα. Όταν παρέλαβαν να πλύνουν  στολές Γερμανών στρατιωτών (λες και μπορούσαν να πουν όχι στον Γερμανό), χαρακτηρίστηκαν άμεσα  από το ΚΚΕ ως προδότριες και συνεργαζόμενες με τον εχθρό και η ΟΠΛΑ τις έσφαξε ομαδικά, ΟΛΕΣ!!!.
                        
A.1)  4 Δεκεμβρίου 1944. Αστυνομικό Τμήμα του Πειραιά.

Την ημέρα εκείνη ο ΕΛΑΣ και η ΟΠΛΑ κατέλαβαν όλα σχεδόν τα Αστυνομικά Τμήματα της Αττικής. Είναι γεγονός ότι οι Βρετανοί τις πρώτες ημέρες δεν συμμετείχαν ενεργά στις μάχες.

«..Στον Πειραιά μια βρετανική μονάδα προσπάθησε να παρεμβληθεί ανάμεσα σε ένα αστυνομικό τμήμα και τον ΕΛΑΣ, αλλα αντιμετώπισε σθεναρή αντίσταση. Έπειτα από έντονη λογομαχία οι αντάρτες έσυραν έξω αρκετούς από τους αιχμαλώτους τους και μπροστά στους Βρετανούς στρατιώτες αρχίζουν να τους βγάζουν τα μάτια.

Οι Βρετανοί έμειναν αποσβολωμένοι από το τρομακτικό θέαμα που παρακολουθούσαν και αισθάνθηκαν αποτροπιασμό για την αδυναμία τους να επέμβουν. Τα ουρλιαχτά των αστυνομικών αντηχούσαν στις άδειες οδούς και γρήγορα έγιναν βογγητά, αλλά το μαρτύριο δεν είχε τελειώσει ακόμη.

Για λίγα λεπτά, οι εκτελεστές του ΕΛΑΣ χαμογελούσαν, απολαμβάνοντας τη θέα των βασανισμένων και την αδυναμία των Βρετανών. Στη συνέχεια, πήραν μπαλτάδες και άρχισαν να κόβουν τα χέρια των τυφλών αστυνομικών. Συνέχισαν να τους πετσοκόβουν,  ώσπου τα σώματα έμοιαζαν με πολτοποιημένες μάζες. Η αγωνία τόσο των θυμάτων όσο και των θεατών έλαβε τέλος όταν οι αστυνομικοί σώθηκαν από τα βάσανά τους με μιά σφαίρα στο κεφάλι...»

Πηγή: Scobie, Hero of Greece. The British Campaign 1944-45, H. Maule, London, Arthur barker, 1975, μετάφραση Ανδρεας Γερολυμάτος.

H  εγκυρότητα του γεγονότος είναι βέβαιη, διότι  το βιβλίο προλόγισε ο  ο γνωστός κομμουνιστής σκηνοθέτης ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ.

 

Β) Ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν έκανε καμία στρατιωτικά ωφέλιμη επίθεση κατά των Γερμανών, πλην του Γοργοποτάμου, που ήταν φυσικά πρωτοβουλία των Άγγλων και του Ζέρβα. Έκανε μόνο κατσαπλιάδικες ενέργειες.
Β.1) Όπως όταν σκότωσε πισώπλατα δυο Γερμανούς μοτοσυκλετιστές στα σωκήπια (στο σημερινό γυμνάσιο Κομποτίου κοντά, προς την μεριά του ποταμού, όταν σταμάτησαν να ουρήσουν), χωρίς κανένα  λόγο, γεγονός που επέσυρε το κάψιμο του Κομποτίου και των Σελλάδων τον Σεπτ. του 1943.
Β.2) Όπως όταν  η ΟΠΛΑ έκοψε τα γεννητικά όργανα 3 Γερμανών αιχμαλώτων στα Καλάβρυτα και τα έστειλε σε κουτί στην στρατιωτική διοίκηση των Γερμανών στο Αίγιο, ενώ κρέμασε στα γύρω δέντρα τα διαμελισμένα μέλη τους (χέρια πόδια, κεφάλια, έντερα..). Τους υπόλοιπους 78 Γερμανούς στρατιώτες, του βοηθητικού σώματος που είχαν  συλλάβει, τους εκτέλεσαν δύο μέρες μετά, ριχνοντάς τους σε ένα βάραθρο 80 μέτρων, παρότι οι Γερμανοί είχαν  ειδοποιήσει ότι θα εκτελέσουν 50 Έλληνες για κάθε Γερμανό νεκρό. Και μάλιστα μη μάχιμο Γερμανό αιχμάλωτο πολέμου!  Και  πρότειναν εισέτι  ανταλλαγή αιχμαλώτων με  την άμεση απελευθέρωση  κάποιων ανταρτών που είχαν συλλάβει...Με αποτέλεσμα να  γίνει η σφαγή των Καλαβρύτων…Ενώ ο ΕΛΑΣ που την προκάλεσε, είχε πιάσει τους γύρω λόφους και παρακολουθούσε το θέαμα, χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα για να υπερασπιστεί  τους αθώους Καλαβρυτινούς! Πάνω απο 500 οι εκτελεσθέντες.
Β.3) Όπως όταν επιτέθηκαν  σε ενέδρα, τον Σεπτ. του 1944 στον Χορτιάτη,  σε 8 Έλληνες   εργάτες του Ο.Υ.Θ.  που  καθάριζαν  το δίκτυο ύδρευσης της Θεσσαλονίκης, με ένα Αυστριακό χημικό που θα έκανε την απολύμανση και τον Γερμανό οδηγό του  φορτηγού, που τους μετέφερε και τους σκότωσαν. Γεγονός που προκάλεσε την άμεση  αντίδραση των Γερμανών {που ηττώνταν στην Ευρώπη κι ετοιμάζονταν να αποχωρήσουν κι απ΄ την Ελλάδα (σ΄ ένα μήνα έφυγαν), οπότε  είναι ν΄ αναρωτιέσαι για την ενέργεια αυτή του ΕΛΑΣ},  που  κατέφτασαν με 20 καμιόνια και έκαψαν ζωντανούς 149 κατοίκους  του χωριού, σε συνεργασία με μια μικρή ομάδα  ντόπιων συνεργατών των Γερμανών (υπήρξαν δυο τέτοιες ομάδες συνεργατών των Γερμανών στην Ελλάδα, οι μοναδικές που φόρεσαν  γερμανική στολή. Στην Κρήτη, με κέντρο το χωριό Κρουσώνας Ηρακλείου  και στην Θεσ/νίκη, τις οποίες οργάνωσε και τις  δύο  κάποιος υπαξιωματικός Φρίτς Σούμπερτ από το Ντόρτμουντ και ονομάζονταν «Σουμπερίστες»). Φυσικά δεν ήταν ταγματασφαλίτες, διότι Τάγματα Ασφαλείας ΠΟΤΕ δεν υπήρξαν στην Μακεδονία. Ούτε  πουθενά αλλού έδρασαν  συντεταγμένα (παρά μόνο μεμονωμένα) Έλληνες προδότες,  φορώντας  μάλιστα και γερμανικές στολές, όπως προσπαθεί η αναθεωρητική  ψευδολογία του ΚΚΕ  να αιτιολογήσει τις σφαγές που έκανε  σε βάρος Ελλήνων, ότι δήθεν τους έσφαξε επειδή φόρεσαν γερμανικές στολές κι επιτέθηκαν  εναντίων  Ελλήνων.
                            ***
 Όπως π.χ. στην σφαγή του Κορωπίου απο τον ΕΑΜ -ΕΛΑΣ, με εντελώς πλαστά και κατασκευασμένα μετά το 1983/4 στοιχεία! (Δηλ. αλλιώς έγιναν, αλλιώς   τα έλεγε η ιστορία μέχρι το 1983, αλλιώς άρχισαν να την παρουσιάζουν μετά το 1984 το ΚΚΕ κι ο Σύριζα). Δηλαδή:  Ο ΕΛΑΣ σκότωσε σε ενέδρα 5 Γερμανούς που  επέστρεφαν στον στρατώνα τους απο φυλάκιο και στην συνέχεια οι Γερμανοί σκότωσαν για αντίποινα 50 Κορωπιώτες. Η νεότερη  εκδοχή των κομμουνιστών, που  παγιώθηκε μετά το 1984, λέει πως ήταν ταγματασφαλίτες που απλά είχαν ντυθεί "αποκριάτικα" με γερμανικές στολές, οι σφαγείς των κατοίκων. Επειδή όμως ταγματασφαλίτες δεν δρούσαν στην Αττική ως πολιτοφυλακή (παρά μόνο οι Ευζωνες),  σκέφτηκαν αργότερα να συκοφαντήσουν την αναγνωρισμένη και τιμημένη  εθνική οργάνωση "Χ" (που ίδρυσε ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος και είχε διοικητή τον εθνικό Ηρωα, Κύπριο στρατηγό Γεώργιο Γρίβα-Διγενή) και να  πούν ότι ήταν "Χίτες" που ντύθηκαν με γερμανική στολή! (όπως είπαν και για τον Ζέρβα και για όλους όσους πολεμούσαν τους Γερμανούς απο αλλες τάξεις).  
                                            ***
Σημειώνουμε ότι σφαγές  κατά Ελλήνων, φορώντας γερμανικές στολές, αποδεδειγμένα, έκανε μόνο ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ. Χαρακτηριστική η περίπτωση του επιφανούς   γιατρού, κρητικάρχη, Σήφη Βαρδινογιάνη, επικεφαλής του ΕΟΕΑ ΕΔΕΣ Πειραιώς (του Ζερβα), πολιτικά Βενιζελικού, αντικομουνιστή κι αντιβασιλικού επίσης,   τον οποίο έσφαξαν πολιτοφύλακες της ΟΠΛΑ τις 22 Σεπτεμβρίου του 1944, διότι ανήκε στις τάξεις του προδοτικού  ΕΔΕΣ, όπως δήλωσαν. Και οτι  φορεσαν γερμανικες στολες, για να μην τους καταλάβουν οι Γερμανοι οτι ηταν ανταρτες!!!
Β.4) Όπως έγινε στήν  Κλεισούρα Καστοριάς επίσης, που οδήγησε στην σφαγή 280 Ελλήνων. Την οφείλουμε σε προβοκάτσια του καπετάν Υψηλάντη (Ρόσιου, του ανθρώπου  που ξεκίνησε τον συμμοριτοπόλεμο  αργότερα, το 1946, με την απρόκλητη επίθεση και σφαγή των χωροφυλάκων  στο Λιτόχωρο), με την πισώπλατη δολοφονία και  διαμελισμό 2 νεκρών  Γερμανών στρατιωτών, πού ήταν εμπροσφοφυλακή, τάγματος που ακολουθούσε λίγα χιλιόμετρα πιο πίσω. (Είχαν ένα πάθος με τον διαμελισμό και το άπλωμα των ανθώπινων εντοσθίων στα δένδρα, καθώς και με τα κοσνσερβοκούτια !). 
Οι Γερμανοί είδαν τα διαμελισμένα πτώματα και ξέσπασαν στους αθώους χωρικούς. Στην σφαγή συμμετείχε και η ΟΧΡΑΝΑ των Βουλγάρων (Σκοπιανων σήμερα) υπό τον Αντών Κάλτσεφ. (Εκτελέστηκε στο Γεντί κουλε το 1948).       

B.5) Με  τον ίδιο τρόπο έγινε και η σφαγή 500 και πλέον  αθώων Ελλήνων  στον Κούκο Πιερίας.

    Β.6).   Όπως έγινε στο Δίστομο επίσης, που επιτέθηκαν σε γερμανική φάλαγγα σε ενέδρα και στην συνέχεια επέστρεψαν άμεσα στο χωριό,  γνωρίζοντας ότι θα υπάρξουν γερμανικά  αντίποινα και πήραν τις οικογενειές τους κι έφυγαν. ΄Ετσι, κανένας  αριστερός δεν σφαγιάστηκε στο Δίστομο. Και σαν να μην έφτανε αυτό. ΄Οταν την επόμενη μέρα  αποχώρησαν οι Γερμανοί,  μπήκαν πρώτοι στο χωριό, παραπλανώτας τους  επιβιώσαντες κατοίκους ότι οι Γερμανοί επιστρέφουν, ώστε να μην έπιστρέψουν και οι κατοικοι στο χωριό. Ετσι αυτοί το λεηλάτησαν ανενόχλητοι. Σκύλευσαν τους νεκρούς!Πήραν  παπούτσια, δακτυλίδια, χρυσά δόντια, τρόφιμα, ρούχα... "εφόδια  για τα παιδιά που πολεμούσαν στο βουνό"! Διακόσιοι είκοσι οκτώ (228) οι νεκροί. 
Σήμερα οι απόγονοι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των εκδηλώσεων μνήμης. Κι αποκαλούν  "φασίστες " και "γερμανοτσολιάδες" τα παιδιά  εκείνων που σφαγιάστηκαν από τους Γερμανούς με δική τους υπαιτιότητα
Β.7 Το ίδιο περίπου έγινε και στο Κομένο. 
Η εγκληματική ανευθυνότητα ενός ΕΛΑΣίτη να προσπαθήσει να σκοτώσει έναν Γερμανό συνταγματάρχη στην πλατεία του χωριού, οδήγησε στο φριχτό ολοκαύτωμα του Κομμένου Άρτας. Οι δυό οπλισμένοι αντάρτες συνόδευαν ομάδα της ΕΤΑ που διαπραγματευόταν το ύψος της φορολογίας του χωριού από τα προϊόντα των κατοίκων.

Ο Γερμανός Συν/ρχης, αφού παρουσίασε το γεγονός τελείως διαφορετικά, ότι το χωριό ήταν άντρο ανταρτών, έλαβε την άδεια των ανωτέρων του και μετά πενθήμερον προκάλεσε στο Κομμένο μία από τις μεγαλύτερες, και ίσως τη φριχτότερη σφαγή από όσες προκάλεσαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα. σφαγές.

Εδώ, μια σφαιρική, σωστή περιγραφή της τραγωδίας που κόστισε τη ζωή σε 317 αθώους (172 γυναίκες και 145 άντρες. 97 ήταν αγόρια και κορίτσια κάτω των 15 ετών και 14 μεγαλύτεροι των 65 ετών). Το ίδιο και σε κάθε άλλη σφαγή στην Ελλάδα.

Β.8 Η Σφαγή των Πύργων Κοζάνης ή αλλιώς το Ολοκαύτωμα των Πύργων αναφέρεται στη μαζική σφαγή Ελλήνων από τους Γερμανούς ναζιστές και τους Έλληνες συνεργάτες τους, την εθελοντική ομάδα προδοτών απο την Πτολεμαίδα «Γεώργιος Πούλος» που έλαβε χώρα στις 23 και 24 Απριλίου 1944 στους Πύργους Εορδαίας (παλαιά Κατράνιτσα).

Πρόκειται για μια απο τις 2-3 μεγαλύτερες σφαγές των Γερμανών στην Ελλάδα. Το χωριό καταστράφηκε  ολοσχερώς και θανατώθηκαν  απο τον Γερμανικό στρατό και τους ΄Ελληνες συνεργάτες τους της ομάδας  «Γ. Πούλος»  327 από τους 1.302 κατοίκους του. Φυσικά και εδω η αιτία της σφαγής ήταν οι πισώπλατες δολοφονίες  δυο Γερμανών στρατιωτών απο τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Που μετά, όταν έφτασαν οι Γερμανοί να σφάξουν τους αθώους, απλά παρατηρούσε την σφαγή απο τα υψώματα!!!

Το ίδιο και σε κάθε άλλη σφαγή των  Γερμανών  στην Ελλάδα! Αλλά  εξίσου φρικιαστικές ήταν   και οι σφαγές που έκαναν οι Ίδιοι (ήταν πολύ μεγαλύτερες σε αριθμό απο των Γερμανών)! 


Πύργοι Κοζάνης. Ομαδικός τάφος


Β.9)«Τους διέταζα να γδυθούν κι ύστερα τους έβαζα να γονατίσουν στο χώμα και να σκύψουν το κεφάλι πάνω σε μεγάλες πέτρες, που είχα αραδιάσει έξω από τα Διυλιστήρια της Ούλεν. Τότε έπαιρνα ένα τσεκούρι και τους έδινα μια τσεκουριά πίσω στο κεφάλι και αν δεν τους αποτελείωνα με την πρώτη, τους έδινα και δεύτερη και τρίτη, ώσπου “να τα βροντήξουν”... Άλλα παλικάρια, όπως ο Τζογανάκος και ο Μακαρόνας, τους έδιναν κάμποσες μαχαιριές στην καρδιά και κατόπιν ερχόταν αλλουνού η σειρά. Όταν κουραζόμουν, έπαιρνε άλλος τη θέση μου...».
(Στέφανος Λιόλιος, δήμιος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ)

Ελληνόπουλα  του παιδομαζώματος ("παιδοσώσιμο" που το λέει το ΚΚΕ κι ο ΣΥΡΙΖΑ) πού μόλις έφτασαν  στο  στρατόπεδο Μπούλκες στης Σερβίας το 1949!!! Υπάρχουν 2 αποφάσεις του ΟΗΕ που το χαρακτηρίζουν πρωτοφανές και ειδεχθές έγκλημα πολέμου. Και καταγγέλλουν τον Τίτο και τους "σλαβομακεδόνες" του ως  τους συνυπεύθυνους του φοβερού αυτού εγκλήματος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ζητώντας να επιστραφούν ΑΜΕΣΑ τα παιδιά στους γονείς τους στην Ελλάδα. Παιδιά που ΠΟΤΕ δεν επιστράφηκαν από κάποιες χώρες, όπως από την Γιουγκοσλαβία του Τίτο (περί τις 11.000 παιδιά),  διότι  "μακεδονοποιήθηκαν" κι αποτελούν σήμερα τον Σύλλογο "Παιδιά φυγάδες του Αιγαίου", στα Σκόπια, στην Αυστραλία και στον Καναδά!
Τα Βιβλία που έγραψε ο ίδιος ο Γενικός Επιθεωρής του Παιδομαζώματος Γεώργιος Μανούκας. Αργότερα αποχώρησε απο το ΚΚΕ και προσπαθούσε να ξεπλύνει τις τύψεις του.

Β.10)«Στην περιφέρεια Κονίτσης εκτελούσαν κατά ομάδες πολίτες, μητέρες, γέροντες, παπάδες, ως δήθεν “πράκτορες του μοναρχοφασισμού”. Ο κόσμος έτρεμε, ακούγοντας το όνομα “πράκτωρ”. Αλίμονο σ' εκείνον που θα είχε την τύχη να του πέσει τέτοιος χαρακτηρισμός. Και τέτοιους χαρακτηρισμούς ήταν εύκολα να κάμει και ο πιο άξεστος συμμορίτης και διά μόνο τον λόγο, ότι κάποιος του αρνήθηκε να δώσει το ζώο ή ένα κομμάτι ψωμί... Από μερικά κομματικά μέλη άκουσα, μου ήλθε στα αυτιά μου, μια φοβερή είδησις. Πως κάτι παιδιά του Παιδομαζώματος από τη Ρουμανία, εστάλησαν να πολεμήσουν στην Ελλάδα!... Αισθάνθηκα τη μεγαλύτερη ντροπή! Συλλογιζόμουν το κατάντημά μας! Την ψευτιά μας! Την δολιότητα! Την απάτη! Την προδοσία! Την κακουργία και το έγκλημα! Γελάσαμε τους γονείς πως τα παιδιά θα “ζούσαν ευτυχισμένα, μακρυά από αεροπλάνα και πολέμους”! Και τώρα, μετά από έναν χρόνο “ανάπαυση” τα στέλναμε στον πόλεμο! Να πολεμήσουν εναντίον εκείνων που όφειλαν να σέβονται! Σκέφθηκα, ότι δεν είχαμε ούτε μιας δεκάρας φιλότιμο! Διότι αν είχαν έστω και μιας δεκάρας φιλότιμο εκείνοι που διέπραξαν τέτοιο ανοσιούργημα, έπρεπε να πέσουν στον Δούναβη να ξεπλύνουν την ντροπή και το αίσχος απ' το κατάντημά τους! Αλλά που ντροπή!».
(Γεώργιος Μανούκας, υπεύθυνος του Παιδομαζώματος του ΚΚΕ, Δ.Σ.Ε.)
Β.11) «Σκότωναν φτωχές γυναικούλες γιατί έπλεναν ρούχα Ιταλών ή Γερμανών στρατιωτών. Θανάσιμο έγκλημα, επαίσχυντη αντιπατριωτική πράξη. Από πόσο πατριωτικό πάθος θα φλέγονταν αυτός ο λεβέντης για να σκοτώσει μια μάνα που έπλενε ρούχα για ένα κομμάτι ψωμί για τα παιδιά της. Σκότωσαν εργάτες γιατί δούλευαν σε γερμανικές επιχειρήσεις. Στους ομαδικούς τάφους που άνοιξαν στο Περιστέρι, μπροστά στην αντιπροσωπεία των αγγλικών εργατικών συνδικάτων όλα τα πτώματα φορούσαν μπαλωμένα κουρέλια και τα χέρια τους ήταν χέρια εργατών... Σκότωσαν γυναίκες γιατί από την πείνα ή για να σώσουν τα παιδιά τους δόθηκαν για μια πανιότα ή για μια κονσέρβα σε Ιταλούς ή Γερμανούς στρατιώτες... Χιλιάδες αθώοι ανύποπτοι άνθρωποι σφαγιάσθηκαν δίχως να ξέρουν γιατί, ούτε αυτοί ούτε εκείνοι που εν ψυχρώ τους εκτελούσαν. Ολόκληρες οικογένειες έχουν ξεκληριστεί με το πρόσχημα της συνεργασίας με τον εχθρό, ενώ στην πραγματικότητα κρύβονταν πίσω απ' αυτά οικογενειακά ή προσωπικά μίση... Δρούσε ακόμα στις πόλεις για λογαριασμό του ΕΑΜ και η ΟΠΛΑ. Πρόκειται για τους φονιάδες που χρησιμοποιούσε το ΚΚΕ στην Κατοχή... Αυτήν την ηρωική πλευρά του “Εθνικού Έπους”, ίσως από μετριοφροσύνη δεν την αναφέρουν στους πανηγυρισμούς της Εθνικής Αντίστασης!».
(Άγις Στίνας, παλαιό στέλεχος, μέλος Π.Γ. και βουλευτής του ΚΚΕ)
Β.12) «Στην Απάνω Μεσσήνη, ρίχναμε πολύ διαφωτιστικό υλικό. Θέλαμε να σπάσουμε τον πάγο του πληθυσμού και την “ηττοπάθειά” του. Τον καλούσαμε να πάρει θέση. Η Οιχαλία είναι ένα μεγάλο κεφαλοχώρι της Απάνω Μεσσήνης. Κάθε Κυριακή γίνεται εκεί μεγάλο παζάρι, που εξυπηρετεί τον πληθυσμό της Μεσσηνίας—Αρκαδίας. Ένα Σάββατο βράδυ, μπήκε ένας λόχος μας στο χωριό, κατά τον Οκτώβριο 1948. Όπου υπήρχε μαγαζί ανοίχτηκε, από τσαγκάρικο, εμπορικό, μέχρι φαναρτζίδικο. Γιόμισαν οι δρόμοι του χωριού σπασμένες πόρτες, τζάμια, παραθυρόφυλλα. Ούτε ένας κάτοικος δεν βγήκε στο παράθυρο να διαμαρτυρηθεί. Χάλαγε ο κόσμος από τους βρόντους της βαριάς και από το τρίξιμο των λοστών. Όσοι χωριάτες, άλλων μακρινών χωριών, είχαν πάει από βραδύς στην Οιχαλία, με τις πραμάτειες των, και είχαν πλαγιάσει στους δρόμους, τσαλαπατήθηκαν και οι ίδιοι και οι πραμάτειες τους. Το πρωί-πρωί, βγήκε δειλά-δειλά ο πληθυσμός. Οι δρόμοι ήταν γιομάτοι γνέματα, μπογιές βαφής, πρόκες, καλαπόδια, τσαλαπατημένες ντομάτες και μελιτζάνες. Οι αντάρτες δεν είχαν αφήσει τίποτα στα μαγαζιά. Όσα δεν χρειάζονταν, τα πέταγαν στους δρόμους. Τ' άλλα χωριά, που ήρθαν πρωί στο παζάρι για να ψωνίσουν, βρήκαν γιομάτους τους δρόμους με προκηρύξεις μας. Ίσως να διάβαζαν και καμμιά. Περισσότερο, όμως, μελετούσαν και “θαύμαζαν” τα έργα μας. Φαίνεται πως τα έργα μας, μιλούσαν κατ' ευθείαν στην καρδιά και στον νου του λαού...».
(Γιάννης Καραμούζης, διαφωτιστής του ΚΚΕ)
Β.13)«Ο Δημοκρατικός Στρατός έκανε επίθεση τη νύχτα, αιφνιδιαστικά σε χωριά και σε πόλεις και έπαιρνε ανεξέλεγκτα αγόρια και κορίτσια, έστω κι αν ακόμα το στόμα τους μύρισε γάλα. Οι μάνες έκρυβαν τα παιδιά τους στους αχερώνες, στα μπαούλα, μα οι αντάρτες τα βρίσκανε και τα παίρνανε μαζί τους στα βουνά. Από τη θαλπωρή του σπιτιού τους, από τη μητρική αγκαλιά, από την πατρική φροντίδα, βρίσκονταν μονομιάς σ' ένα κρύο αμπρί, στο χιόνι, στον παγωμένο αέρα του βουνού, στην πείνα. Και έπρεπε ο Δημοκρατικός Στρατός να πολεμήσει μ' αυτούς... Στις συσκέψεις που κάναμε στα διά­φορα τμήματα με τις υπεύθυνες γυ­ναικών των ταγμάτων, των λόχων, των ταξιαρχιών, μαθαίναμε ότι οι μικρές κοπέλες των 13, 14 και 15 χρονών, που τις επιστρατεύαμε, άμαθες και α­νεκπαίδευτες όπως ήταν, σκοτώνονταν στις πρώτες μάχες, που τις στέλναμε. Η εντολή από “Πάνω” -από το Γενικό Αρχηγείο-, ήταν να τους καταδι­κάσουμε όλους σε θάνατο. Μας περίμε­ναν δύσκολες μάχες, έπρεπε με το μα­χαίρι να τα σταματήσουμε όλα αυτά, έπρεπε να επιβάλουμε τιμωρία σκληρή προς παραδειγματισμό και εκφοβισμό».
(Μαργαρίτα Λαζαρίδου, καπετάνισσα και «δικαστής» του ΔΣΕ)[9]


***********

B.14) Ο ΦΡΙΚΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΑ ΜΕΤΑΞΑ, ΠΟΥ ΤΟΝ ΤΑΙΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΣΥΚΩΤΙ ΤΟΥ ΣΦΑΓΕΝΤΑ ΓΙΟΥ ΤΟΥ.

Τον Δεκέμβριον του 1944, οι κομμουνισταί, δεν προέβησαν μόνον εις παντοειδείς καταστροφάς, λεηλασίας, αρπαγάς, αλλά και με αφάνταστη μανία, εστράφησαν εναντίον όλων των τάξεων του ελληνικού λαού. Επί πλέον κατέσφαξαν με αγριότητα εκλεκτούς ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, όπως την μεγάλην μας τραγωδόν Ελένη Παπαδάκη, τον καθηγητήν του Πανεπιστημίου Τ. Θεοφανόπουλον, τον υφηγητήν Ν. Ευσταθιανόν και πληθώρα άλλων εκλεκτών πολιτών.

Εξετέλεσαν αναριθμήτους στρατιωτικούς και αναπήρους πολέμου, πολεμιστάς του Έπους 1940—1941. Παραλλήλως προέβησαν σε συλλήψεις και ωδήγησαν σε ομηρεία χιλιάδας πολιτών, πολλούς εκ των οποίων εξετέλεσαν εν πορεία. Μεταξύ των ομήρων εκείνων, ήτο και ο ε.α. στρατηγός Αγαμέμνων Μεταξάς, με τον γυιο του Νικόλαο 22 ετών, φοιτητή Ιατρικής. Ο μικρότερες γυιός του, Εύελπις, είχε διαφύγει εις Μέσην Ανατολήν.
Κατά την πορεία, εχώρισαν τους άνδρες από τις γυναίκες και τους ηλικιωμένους από τους νέους. Ύστερα από εξαντλητική πορεία ωρών, οι συμμορίτες κάπου εστάθμευσαν διά να ξεκουραστούν. Φυσικά εστάθμευσαν και οι όμηροι. Ένας βαθμοφόρος ΕΛΑΣίτης, πλησίασε τον στρατηγό Αγ. Μεταξά και με την συνήθη βάρβαρη, ανάγωγη φρασεολογία και συμπεριφορά που τους διέκρινε, τον ρώτησε:
– «Κουράστηκες γέρο;». Σημειωτέον ότι ο στρατηγός ήτο μόλις 54 ετών.
– «Κουράστηκα παιδί μου», απήντησε περίλυπος ο ένδοξος πολέμαρχος, κοιτάζοντας ερευνητικά με την ματιά του τους ομήρους, μήπως αντικρύση το παιδί του.
– «Πεινάς;», τον ρώτησε πάλι ο ΕΛΑΣίτης.
– «Πεινάω…», ήταν η απάντησις.
– «Θέλεις να φας;», τον ξαναρώτησε ο συμμορίτης.
– «Αν σας περισσεύη τίποτε, δώστε μου», είπε ο Αγ. Μεταξάς.
Σε λίγο, έφεραν στον στρατηγό για να τον περιποιηθούν συκώτια ψημένα. Ο στρατηγός τα έφαγε. Ο ΕΛΑΣίτης τον ρώτησε:
– «Καλός ο μεζές, γέρο;».
– «Καλός, παιδί μου, ευχαριστώ», ήταν η απάντησις του ταλαίπωρου στρατηγού.
Τότε, δύο άλλοι συμμορίτες, σέρνοντας το νεανικό καταματωμένο πτώμα του φοιτητού υιού του το πέταξαν στα πόδια του στρατηγού λέγοντάς του με σαρκασμό: «Σκατόγερε, έφαγες τα συκώτια του γυιου σου…». Και άρχισαν να γελούν χλευαστικά, τα ανθρωπόμορφα εκείνα τέρατα, διά το μέγα κατόρθωμά των… Οι αιμοσταγείς εγκληματίας αφού κατέσφαξαν τον 22 χρόνων νεαρό γυιο του αφήρεσαν τα εντόσθια του, τα έψησαν και τα προσέφερον, εις τον ανίδεο τραγικό πατέρα, να τα φάη. Ο δύσμαμοιρος γονιός, στο άκουσμα των φοβερών εκείνων λόγων και στο αντίκρυσμα του αγρίως κατασφαγιασθέντος παιδιού του, σύρθηκε ως το άψυχο σώμα του, το αγκάλιασε με σπασμωδικές κινήσεις και με γοερούς θρήνους κρατώντας το σφικτά, άφησε την τελευταία του πνοή στο καταξεσχισμένο, καταματωμένο νεκρό κορμί του. Το τραγικό αυτό περιστατικό ανέφερε ο τότε Διοικητής της 94 Σ.ΔΙ. υποστράτηγος Κωνσταντίνος Λουμάκης, εις το θερινόν θέατρον του ΚΕΕΜ Σπάρτης, στις 24 Ιουνίου 1966.

*********

 Εν κατακλείδι:  ο ΕΑΜ ΕΛΑΣ θεωρούσε συνεργάτες των Γερμανών τους πάντες. Ακόμα και τους υπαλλήλους ύδρευσης, ακόμα και τον σκουπιδιάρη, που μάζευε τα σκουπίδια έξω απ΄ τα κτήρια που χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί,  τον ηλεκτρολόγο που άλλαζε την λάμπα στον στρατώνα τους, τις πλύστρες…. Τους πάντες που ασκούσανε μια δραστηριότητα για να λειτουργήσει  οριακά, μια πόλη στην κατοχή, τους κήρυξαν εχθρούς,  ως συνεργάτες του κατακτητή!
 Σ.σ. Ο ΕΛΑΣ δεν εκτελούσε. Με εντολή  Βελουχιώτη  έσφαζε! Μαχαίρι και κονσερβοκούτι! Χαρακτηριστική είναι η σφαγή των 124 τραυματιών στρατιωτών μέσα στο νοσοκομείο του Καρπενησίου από τον Καπετάν Γιώτη (Χαρίλαο Φλωράκη), στις 20-21 Ιαν. 1949, όταν ο Δ.Σ.Ε. κατέλαβε την πόλη για 2 εβδομάδες από τον Ελληνικό Στρατό, με το ΚΟΝΣΕΡΒΟΚΟΥΤΙ! Οι πλέον σαδιστικοί και βασανιστικοί τρόποι θανάτωσης!!!
* Τελικά, μετά τον εμφύλιο,  εκτελέστηκαν ελάχιστοι κομμουνιστές, κυρίως της ΟΠΛΑ, για τα εγκλήματα αυτά.  Η τιμωρία τους ήταν η (αυτό) εξορία, στις κομμουνιστικές χώρες και η εξορία σε τρία ξερονήσια του Αιγαίου. Μια τιμωρία αρκετά ήπια, για ανθρώπους που  ευθύνονται για το  αιματοκύλισμα του Ελληνικού λαού,  για την οικονομική του καθυστέρηση (όταν οι άλλοι έφτιαχναν  εργοστάσια, εμείς πολεμούσαμε ακόμα), για τον δημογραφικό του μαρασμό, αφού στέρησε  απ την πατρίδα περί το 1.000.000 νέους, που δεν γεννήθηκαν, για την μετανάστευση που ακολούθησε στις "φάμπρικες" της Γερμανίας....! Αλλά και για την παράδοση εθνικών εδαφών της Μακεδονίας, στην νεοιδρυθείσα Λαϊκή Δημοκρατία Μακεδονίας (Σκόπια) του Τίτο και της Θράκης, στην Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας του Δημητρώφ.  

*****************

ΠΗΓΕΣ:

******ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟ, ή   αλλιώς,  Β΄ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ 1946-49.

 

Νεκροί Αξιωματικοί:                           1.025                (το 1940-41, νεκροί 678)

Οπλίτες :                                              17.535              (το 2940-42,   «»   13.245)  

Ανάπηροι αξιωματικοί:                       2.243

Ανάπηροι Οπλίτες  :                            34.663

Σφαγέντες πολίτες  :                            4.123

Σφαγέντες κληρικοί :                          165

Αιχμαλωτισθέντες  πολίτες :              3050

Απαχθέντες πολίτες :                          20.000

Απαχθέντα  παιδιά ( παιδομάζωμα):  28.000

Συμοριόπληκτοι  :                              700.000  (Στούς Συμμοριόπληκτους συμπεριλαμβάνονται όσοι πολίτες έχασαν σπίτια, ζώα, περιουσίες, σοδιές κ.λ.π από τον ΔΣΕ-ΚΚΕ, που πέθαναν απο την πείνα  κ.α.).

Νεκροί συνολικά :                               70.000

 Φυσικά,  ο συμμοριτοπόλεμος κόστισε οικονομικά ( όταν οι άλλοι έκτιζαν εργοστάσια κι ανέκαμπταν από τον Β παγκόσμιο πόλεμο, η Ελλάδα είχε ακόμα  εμφύλιο)  και δημογραφικά σε πάνω από 1.000.000 παιδιά, πού δεν γεννήθηκαν ποτέ! 


----΄Αγις Στίνας (Σπύρος Πρίφτης), τ. Βουλευτής του ΚΚΕ, μέλος του Π.Γ., με έντονο προδοτικό ρόλο στην Μικρασιατική εκστρατεία (διεγράφη αργότερα από το ΚΚΕ). «Δεν πολεμάγαμε τους Γερμανούς. Το σχέδιο μας ήταν η κατάληψη της εξουσίας»!!! (Από το βιβλιο του ΄Αγη Στίνα ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ, εκδ. Ελεύθερος Τύπος, Αθήνα 1982).

----- «Το Δεύτερο Παιδομάζωμα, Νικ. Ροδίτσας, Σιδέρης πειστήρια, Αθήνα, 1977

-----Γεωργίου Χ. Μανούκα. Γενικού Επιθεωρητή Παιδομαζώματος του ΚΚΕ, (από το 1947 ως το Μάρτιο του 1948).
ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΈΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ( Το ΚΚΕ διέγραψε αργότερα  και τον Μανούκα), Αθήνα 1961
Επανέκδοση: Εκδόσεις Πελασγός . Διάθεση, βιβλιοπωλείο Πολιτεία.

----Svetozar Vukmanovic . Tempo:  Μαυροβούνιος. Aντιπρόεδρος της Κομουνιστικής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας. Ο υπεύθυνος για την Μακεδονία, που διόρισε ο Τίτο. Συνιδρυτής του ΣΝΟΦ το 1943 στην Φλώρινα, μαζί με τον Ιωαννίδη του ΚΚΕ. Borba za Balkan, εκδόσεις GlobusZagreb/Ljubljana. 1981.

----Πάρα πολλά πρωτοσέλιδα του Ριζοσπάστη  αφιερωμένα  στον "μακεδονικό" λαό, που καταπιέζονταν από το ελληνικό μοναρχοφασιστικο κράτος και υπέρ της αυτοδιάθεσής του.

----ΣΝΟΦ (Σλαβομακεντόνσκι Νάροντνο Οσλομποντίλεν Φρόντ). Μετάφραση  «ΕΑΜ Μακεδόνων». Με πολλές σφαγές σε βάρος του Ελληνισμού στην Δυτική και κεντρική Μακεδονία σε συνεργασία με τον ΕΑΜ ΕΛΑΣ και τον ΔΣΕ. Έδρασε η περίφημη «Β Μακεδονική Μεραρχία» και η "Α' Ταξιαρχία κρούσης" των Σλάβων σκοπιανών, υπό την ηγεσία του ΕΛΑΣ !
-----Νικ. Μέρτζος.  « ΣΒΑΡΝΟΥΤ».Το Προδομένο Αντάρτικο, Αποκλειστικά ντοκουμέντα  από τα αρχεία του ΚΚΕ. Ερωδιός , Θες/νικη 2004

----Τάκης Λαζαρίδης (Σ.σ. Σύντροφος του Μπελογιάννη). Ευτυχώς ηττηθήκαμε Σύντροφοι. Εκδόσεις  Πελασγός , Αθήνα 2008.

------- Το περισσότερο φωτογραφικό υλικό, προέρχεται από το αρχείο του Ιωάννη Σκουρλέτου.
***************************



   [1] Μνημείο Πεσόντων στον περίβολο της εκκλησίας της Παναγίας στις Σελάδες
      [2] ΄Αγις Στίνας, τ. Βουλευτής του ΚΚΕ, με έντονο προδοτικό ρόλο στην Μικρασιατική εκστρατεία (διεγράφη αγρότερα απο το ΚΚΕ και έτσι  το ΚΚΕ τόν βάφτισε προδότη και ψεύτη!): « Δεν πολεμάγαμε τους Γερμανούς. Το σχέδιο μας ήταν η κατάληψη της εξουσίας»!!! (απ το βιβλιο του)
Ο ΄Αγις Στίνας υπέγραφε  την επιστολή με την οποία καλούσε τους Έλληνες κομμουνιστές στρατιώτες, να λιποτακτήσουν και να μην πολεμήσουν στην Μ. Ασία, στον «ιμπεριαλιστικό πόλεμο των Ελλήνων, κατά του τουρκικού λαού»!
(ότι του έλεγαν  τα Σοβιέτ δηλαδή, όπως τότε, έτσι μέχρι σήμερα).    

   [2]Τάκης Λαζαρίδης (Σ.σ. Σύντροφος του Μπελογιάννη). Ευτυχώς ηττηθήκαμε Σύντροφοι. Εκδόσεις  Πελασγός, Αθήνα 2008.
 «Εμείς, η Αριστερά, ευθυνόμαστε για τον Δεκέμβρη και τον εμφύλιο. Ευθυνόμαστε για την συμφορά που έπληξε την χώρα μας, για το βαρύτατο κόστος, το υλικό και ανθρώπινο, άσχετα αν όλα αυτά  είχαν διαστρεβλωθεί και παραποιηθεί. Μετά την Χούντα κυριάρχησε η άποψη της Αριστεράς ότι για τον Δεκέμβρη ευθύνονται οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί. Γιατί και στις δυο περιπτώσεις, αυτοί  δεν μας άφησαν  να ακολουθήσουμε τον δρόμο της  Κομμουνιστικής  Δημοκρατίας». ΦΙΛΑΡΕΤΟΣ  (Τάκης Λαζαρίδης, στο Ραδιο ΑΛΦΑ,  23.05.2011).

   [3] Τμήμα ΙV/RΙ/ΒV-11 Ημ/νία; 26.2.1985. Υπ.Εξωτερικών, Αθήνα 

   [4]  α) «Το Δεύτερο Παιδομάζωμα, Νικ. Ροδίτσας, εκδόσεις Σιδέρης «πειστήρια» ,  Αθήνα, 1977
 
β) Γεωργίου Χ. Μανούκα. Γενικού Επιθεωρητή Παιδομαζώματος του ΚΚΕ, (από το 1947 ως το Μάρτιο του 1948).
ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΈΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ (Το ΚΚΕ διέγραψε αργότερα  και τον Μανούκα). Αθήνα 1961
Επανέκδοση , εκδόσεις Πελασγός . Διάθεση, βιβλιοπωλείο Πολιτεία.

γ) Νικ. Μέρτζος.  «ΣΒΑΡΝΟΥΤ».Το Προδομένο Αντάρτικο. Ντοκουμέντα, αποκλειστικά   από τα αρχεία του ΚΚΕ. Ερωδιός, Θεσ/νικη 2004.

   [5] http:// averoph.wordpress.com Σφαγή του Κιλκίς.
  http://vathikokokino.gr/archives/88940

   [6] Υπουργείο Εξωτερικών, Αθήνα. Τμήμα ΙV/RΙ/ΒV-11 Ημ/νία; 26.2.1985

   [7] Χαινς Ρίχτερ. Δυο Επαναστάσεις και δυο Αντεπαναστάσεις, 1936-46. Τόμος β, σελ 54, Εξάντας Αθήνα 1977.
Ο Χαιντς Ρίχτερ είναι καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Μανχάιμ. Έχει τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με του Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα το 2000.
«Ο ΕΛΑΣ από το μεγάλο μίσος για τον Ζέρβα, άρχισε να ξεχνάει ακόμα και τους Γερμανούς. Ο Ζέρβας έγινε για τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ο υπ΄.αρ. 1  εχθρός. Απόρροια αυτού ήταν, ο Ζέρβας να μάχεται πολλές φορές  ταυτόχρονα με δυο εχθρούς. Τους Γερμανούς και τους Ελασίτες».


 [8]Svetozar Vukmanovic Tempo  Aαντιπρόεδρος της Κομουνιστικής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας. Ο υπεύθυνος για την Μακεδονία, που διόρισε ο Τίτο). Borba za Balkan, εκδόσεις Globus,  Zagreb/Ljubljana. 1981.

Πάρα πολλά πρωτοσέλιδα του Ριζοσπάστη  αφιερωμένα  στον "μακεδονικό" λαό, που καταπιέζονταν από το ελληνικό «μοναρχοφασιστικό» κράτος και υπέρ της αυτοδιάθεσής του.

ΣΝΟΦ (Σλαβομακεντόνσκι Νάροντνο Οσλομποντίλεν Φρόντ).Μετάφραση  «ΕΑΜ Μακεδόνων». Με πολλές σφαγές στην Δυτική και κεντρική Μακεδονία σε συνεργασία με τον ΕΑΜ ΕΛΑΣ και τον ΔΣΕ. Έδρασε η περίφημη «Β Μακεδονική Μεραρχία» και η «Α΄Ταξιαρχία κρούσης» των Σλάβων σκοπιανών, υπό την ηγεσία του ΕΛΑΣ !
 Ιδρύθηκε στην Φλώρινα στις 5 Νοε. 1943, από Γιουγκοσλάβους κομμουνιστές (Βουκμάνοβιτς-Τέμπο και το ΚΚΕ- Ιωαννίδης).  Μνημείο ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ η διακύρηξη ίδρυσης που διάβασε εκ μέρους του ΚΚΕ –ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ο Ιωάννης Ιωαννίδης!!!!